Schorzenia narządu głosu to dominująca choroba zawodowa w Polsce

Kategoria: Choroby zawodowe
Data: 14-02-2014 r.

Obecnie choroby zawodowe narządu głosu i słuchu stanowią istotny problem medyczny, społeczny i ekonomiczny. To one decydują o dynamice i strukturze chorób zawodowych w Polsce, plasując się na czołowych miejscach.

Schorzenia narządu głosu przez kilka lat zajmowały pierwsze miejsce na liście chorób zawodowych, wykazując największą dynamikę wzrostu. Największe problemy zdrowotne z narządem głosu mają:

 
  • nauczyciele,

  • spikerzy,

  • pracownicy telefonicznych biur obsługi klienta,

  • prawnicy,

  • wokaliści,

  • aktorzy,

  • sprzedawcy.

Nie jest to oczywiście lista zamknięta. Od kilkunastu lat na całym świecie przybywa bowiem zawodów, w których głos staje się podstawowym narzędziem pracy. Obecnie szacuje się, że nawet 90% zawodów wymaga stałej wymiany informacji za pomocą głosu.

Wśród pracowników edukacji schorzenia narządu głosu stanowią aż 97,7% ogółu wykrywanych chorób zawodowych. Warto podkreślić, że główne jednostki chorobowe, rozpoznawane w trakcie szczegółowych badań laryngologicznych w krtani, to w kolejności:

  • dysforie hyperfunkcjonalne – 41%,

  • guzki głosowe – 29,6%,

  • inne zmiany przerostowe – 9,5%,

  • polipy i torbiele – 8,6%,

  • porażenia fałdów głosowych – 5,7%.

Zaburzenia głosu w początkowym okresie mają charakter czynnościowy i są odwracalne.
Objawami niedyspozycji głosowej są:
  • nadmierna suchość gardła i krtani,
  • okresowa lub przedłużająca się chrypa, trudność w mówieniu głosem niskim i wysokim,
  • załamywanie się głosu, okresowy bezgłos,
  • zmiana barwy głosu,
  • częste odchrząkiwanie,
  • uczucie drapania w gardle, pokasływanie.
Pierwsze objawy dysfunkcji głosu najczęściej pojawiają się w drugim roku pracy oraz po blisko 10–15 latach.
Najczęstszymi przyczynami zaburzeń głosu są:
  • przedłużony czas pracy głosem oraz nadmierny wysiłek głosowy,
  • praca w hałasie (zwłaszcza w klasach początkowego nauczania),
  • nieodpowiednie warunki akustyczne pomieszczeń pracy,
  • niewłaściwe warunki klimatyczne pomieszczeń (suche, przegrzane, zapylone),
  • częste infekcje dróg oddechowych w środowisku pracy,
  • czynniki stresowe i czynniki natury psychologicznej,
  • brak wyposażenia w aparaturę nagłaśniającą w salach skupiających większą liczbę słuchaczy.


dr Halina Ćwirko
, specjalista II stopnia medycyny pracy i organizacji ochrony zdrowia, honorowy prezes Polskiego Towarzystwa Ergonomicznego


Zobacz także:

Zaloguj się, aby dodać komentarz

Nie masz konta? Zarejestruj się »

Zobacz także

Poznaj skuteczne sposoby zmniejszania ryzyka wypadków przy pracach na wysokości

pobierz

Odpowiedzialność za uchybienia w zakresie szkoleń bhp

pobierz

5 praktycznych przykładów omawiania bezpieczeństwa pożarowego w ramach szkoleń bhp ułatwi Ci przygotowanie szkolenia

pobierz

Ryzyko zawodowe a ergonomia stanowisk pracy

pobierz

Polecane artykuły

Array ( [docId] => 33796 )
Array ( [docId] => 33796 )