Za wypadek w drodze do pracy lub z pracy uważa się nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną, które nastąpiło w drodze do lub z miejsca wykonywania zatrudnienia lub innej działalności stanowiącej tytuł ubezpieczenia rentowego, jeżeli droga ta była najkrótsza i nie została przerwana. W kwestii, jak należy pojmować drogę do lub z miejsca wykonywania zatrudnienia lub innej działalności stanowiącej tytuł ubezpieczenia rentowego wypowiedział się Sąd Najwyższy w uzasadnieniu wyroku z 24 stycznia 1997 r., (II UKN 57/96, OSNP 1997/18/347). Zdaniem sądu, droga z pracy do domu zaczyna się z chwilą opuszczenia bramy zakładu pracy i kończy się z chwilą przekroczenia progu domu, w którym mieszka pracownik.
Z okolicznością wyłączającą możliwość uznania zdarzenia wypadkowego za wypadek przy pracy mamy do czynienia, gdy ubezpieczony uległ wypadkowi np. na parkingu usytuowanym poza terenem zakładu pracy. Oznacza to, że nie zdołał dotrzeć do miejsca zatrudnienia – w chwili zdarzenia wypadkowego znajdował się jeszcze w miejscu ogólnodostępnym.
