Warto pamiętać, że oba rodzaje funduszy są zazwyczaj tworzone dla innych grup inwestorów.
Jeżeli chodzi o fundusze otwarte, to tutaj zdecydowany nacisk TFI kładą na szerokie grono potencjalnych klientów. Nie obowiązują więc żadne ograniczenia odnośnie liczby wyemitowanych jednostek uczestnictwa, ani limitów w dostępie do potencjalnych inwestycji.
Każdy – oczywiście przy spełnieniu określonych kryteriów np. wiekowych, finansowych – może nabyć jednostki uczestnictwa. Stąd zmienna liczba udziałów oraz klientów, którzy w tym samym czasie mogą nabywać i umarzać jednostki.
Te ostatnie reprezentują również takie same prawa majątkowe w przypadku wszystkich uczestników funduszy i są rozliczane jako łączna wartość majątku dzielona przez liczbę udziałów.
Trzeba też pamiętać, że nabywając jednostki uczestnictwa, nie można ich później odsprzedać innym osobom – jak ma to miejsce w przypadku papierów wartościowych np. akcji lub obligacji.
Z kolei fundusze inwestycyjne zamknięte są nieco bardziej elitarną formą lokowania kapitału, przeznaczoną dla węższej grupy klientów. Mechanizm ich działania polega na emisji określonej liczby certyfikatów inwestycyjnych, które są papierami wartościowymi.
