Niedźwiedzie na amerykańskiej giełdzie zaczynają wymierać

Historia wykorzystywania wskaźników sentymentu dla prognozowania trendów na rynkach akcji sięga lat pięćdziesiątych ubiegłego wieku. Jednym z najstarszych wskaźników tego typu jest Investor Intelligence Survey publikowany w cyklu tygodniowym od 1963 roku. Konstrukcja wskaźnika opiera się na badaniu 140 rynkowych biuletynów inwestycyjnych i określeniu na ich podstawie odsetka rynkowych „byków” i „niedźwiedzi”, czyli optymistów i pesymistów w ocenie rynkowej koniunktury.

Wskaźnik interpretuje się kontrariańsko, czyli skrajny optymizm powinien być powodem do pesymizmu i odwrotnie. Wytłumaczenie tej idei jest dość proste, skoro wszyscy są optymistami, to znaczy, że prawdopodobnie już kupili akcje, a skoro wszyscy je kupili, to kto ma je kupować teraz?

Czy obecnie można się obawiać podobnego zachowania rynku? Odpowiedź na to pytanie jest złożona, ponieważ z jednej strony za taką możliwością przemawiają wygórowane wyceny akcji w USA przy relatywnie słabej gospodarce, a z drugiej mamy FED, który cały czas „drukuje pieniądze” (krach z 1987 roku poprzedzony był właśnie zacieśnieniem polityki pieniężnej przez FED).

Warto pamiętać o tym, że wystąpieniu ważnych minimów i maksimów na rynku akcji zawsze towarzyszą ekstremalnie wysokie poziomy odpowiednio pesymizmu i optymizmu. Z drugiej strony nie każdy przypadek ekstremalnego optymizmu bądź pesymizmu przynosi znaczącą zmianę trendu na rynku akcji. Często kończy się krótką lokalną korektą, która szybko płoszy „byki”.

Odsetek "niedźwiedzi" wśród amerykańskich autorów biuletynów inwestycyjnych