Komisja Nadzoru Finansowego sprzeciwia się propozycji przewalutowania kredytów mieszkaniowych udzielonych we frankach szwajcarskich na złote. Taka zamiana mogłaby być niesprawiedliwa dla klientów, którzy zaciągnęli kredyty w PLN. Mogłaby też doprowadzić do destabilizacji na rynku bankowym.
Komisja Nadzoru Finansowego odniosła się do problemu przewalutowań kredytów hipotecznych udzielanych we frankach szwajcarskich na złote. Zdaniem KNF takie propozycje są nieuzasadnione m.in. ze względu na nierówne traktowanie klientów banków posiadających kredyty w złotych i frankach.
Komisja uważa także, że realizowanie w obecnych warunkach propozycji przewalutowań kredytów może doprowadzić do destabilizacji na rynku bankowym. Zagrożone mogłyby być depozyty, banki zostałyby zmuszone do ograniczenia akcji kredytowych. Klienci zostaliby narażeni na wzrost opłat i prowizji.
Warto przypomnieć, że w styczniu 2006 r. KNF w formie Rekomendacji S zalecała bankom oferowanie w pierwszej kolejności kredytów w złotych. Dokument ten zawierał m.in. zalecenie, iż bank może zaproponować klientowi produkt w obcej walucie, dopiero po uzyskaniu od niego pisemnego oświadczenia, potwierdzającego, że dokonał takiego wyboru oferty mając pełną świadomość ryzyka, które się z tym wyborem wiązało.
Korzyści dominują nad stratami
W Polsce już teraz dominują kredyty mieszkaniowe udzielone w oparciu o zmienną stopę procentową. Zatem silne osłabienia złotego względem franka (którego początek miał miejsce w październiku 2008 r.) zostało skompensowane przez znaczny spadek stawki LIBOR CHF. Zdaniem KNF jakość kredytów udzielonych w walucie oraz w złotych jest porównywalna. Pod koniec 2012 r. udział kredytów zagrożonych w portfelu kredytów walutowych wynosił 2,9%, a kredytów w złotych 2,7%.
Zwolennicy obowiązkowego przewalutowania kredytów walutowych na złotowe często wskazują rynek węgierski, gdzie takiego administracyjnego zabiegu dokonano po kursie z dnia udzielenia kredytu. W Hiszpanii i Chorwacji natomiast w wyniku procesów sądy ogłaszały wyroki, w których wskazywano na brak informowania klientów przez banki o ryzyku walutowym. Komisja jednakże zwraca uwagę, że na Węgrzech kredyty we frankach udzielane były w oparciu o stałą stopę procentową, a klienci ponieśli duże straty w związku z nagłym osłabieniem się forinta względem franka. Jednak w odróżnieniu od Polski, właśnie ze względu na stałe oprocentowanie, Węgrzy nie odnieśli korzyści związanych ze spadkiem stóp procentowych.
KNF uważa, że przewalutowanie kredytów udzielonych w walutach byłoby niesprawiedliwe wobec kredytobiorców, którzy zaciągnęli kredyty w PLN. Z jednej strony taki kredyt zabezpieczał przed ryzykiem walutowym, z drugiej jednak wiązał się z wyższymi kosztami obsługi. W skali całego polskiego sektora bankowego, łączne korzyści wynikające z udzielonych kredytów we frankach wyniosły nawet kilkanaście mld zł.
Piotr Kowalski
Zobacz także:
