Bankowe nazwy w transakcjach walutowych

Bardzo często nomenklatura przy transakcjach walutowych wprowadza spółki – klientów banku w duże zakłopotanie. Warto zatem wiedzieć, że do głównych określeń, z którymi można się spotkać, należą:

• Rachunek NOSTRO – to rachunek banku, którego spółka jest klientem. Będzie utrzymywany w banku zagranicznym lub innym banku krajowym w walucie przelewu zleconego przez klienta.

• NRB (numer rachunku bankowego) – to standard numeracji rachunków bankowych w polskich bankach opracowany na potrzeby krajowego systemu płatniczego. System ten wprowadzono do rozliczeń międzybankowych, aby usprawnić rozliczenia transakcji międzybankowych dzięki:
  a) ujednoliceniu numeracji rachunków bankowych;
  b) wpowadzeniu kontroli poprawności numeru rachunku bankowego;
  c) dostosowaniu numeracji polskich rachunków bankowych do międzynarodowego standardu numeracji rachunków IBAN.

• IBAN (ang. International Bank Account Number – międzynarodowy numer rachunku bankowego) – to międzynarodowy standard numeracji kont bankowych. Został stworzony, aby wyeliminować problemy związane z występowaniem różnych standardów bankowości w krajach Unii Europejskiej. Prace nad wprowadzeniem jednolitego numeru rachunku bankowego stosowanego w obrocie międzynarodowym były nadzorowane przez Europejski Komitet ds. Standardów Bankowych – ECBS (ang. European Committee for Banking Standards). Numer IBAN obecnie jest stosowany w większości państw europejskich (w tym w krajach UE) oraz kilku państwach pozaeuropejskich. Ma status standardu ISO 13616.

• SWIFT (ang. Society for Worldwide Interbank Financial Telecommunication – Stowarzyszenie na rzecz Światowej Międzybankowej Telekomunikacji Finansowej) – jest to międzynarodowe stowarzyszenie instytucji finansowych z siedzibą w La Hulpe (Belgia). Stowarzyszenie to zostało założone w 1973 roku i obecnie pośredniczy w transakcjach między bankami, domami maklerskimi, giełdami i innymi instytucjami finansowymi z ponad 200 państw. W związku z tym, że utrzymuje sieć telekomunikacyjną służącą do wymiany danych, można także określać je mianem organizacji zrzeszającej użytkowników oprogramowania służącego do komunikacji międzybankowej. Skrót SWIFT jest równocześnie nazwą systemu wymiany informacji między bankami.

• SEPA (ang. Single Euro Payments Area) to – ogólnie mówiąc – usługa pozwalająca przelewać za pomocą systemów polskich banków środki pomiędzy rachunkami banków znajdujących się na terenie Unii Europejskiej oraz Islandii, Liechtensteinu, Norwegii i Szwajcarii. Przelew taki można wykonać w placówce banku, przez telefon lub za pośrednictwem bankowości internetowej. Aby bank mógł jednak poprawnie zrealizować taką operację, należy pamiętać o trzech warunkach:

1. przelewana kwota transakcji musi być podana w walucie euro,

2. należy podać kod SWIFT banku odbiorcy oraz numer rachunku w standardzie IBAN,

3. koszty transakcji muszą być podzielone pomiędzy nadawcę i odbiorcę (opcja SHA).