Obowiązkiem funkcjonariuszy policji jest podanie podczas interwencji podstawy prawnej i przyczyny podjęcia czynności służbowej. Policjant nieumundurowany przy wykonywaniu czynności w spółce okazuje ponadto legitymację służbową, a na żądanie osoby, wobec której podjęto wykonywanie tych uprawnień, umożliwia odnotowanie danych w niej zawartych.
Obowiązki policjanta
Należy pamiętać, że funkcjonariusz policji podczas zatrzymania osoby jest przede wszystkim zobowiązany do przedstawienie się i określenie przyczyny zatrzymania. Ponadto zobowiązany jest sprawdzić, czy osoba zatrzymana posiada przy sobie broń lub inne niebezpieczne przedmioty mogące służyć do popełnienia przestępstwa lub wykroczenia albo przedmioty mogące stanowić dowody w postępowaniu lub podlegające przepadkowi.
Warto wiedzieć, że obowiązkiem funkcjonariuszy policji na terenie spółki z o.o. jest wylegitymowanie osoby zatrzymanej, poinformowanie jej o zatrzymaniu oraz uprzedzenie o obowiązku podporządkowania się wydawanym poleceniom, a także o możliwości użycia środków przymusu bezpośredniego w razie niepodporządkowania się wydanym poleceniom oraz doprowadzenie tej osoby do jednostki organizacyjnej Policji.
W przypadku zatrzymywania osoby co do której z posiadanych informacji lub okoliczności faktycznych wynika, że może posiadać broń palną lub inne niebezpieczne przedmioty mogące służyć do popełnienia przestępstwa lub wykroczenia albo mogące stanowić dowody w postępowaniu lub podlegające przepadkowi, policjant, przystępując do zatrzymania, poprzedza je okrzykiem „Policja”, a następnie sprawdza, czy osoba zatrzymana rzeczywiście posiada przy sobie broń lub inne niebezpieczne przedmioty, odbiera broń i niebezpieczne przedmioty, a następnie przedstawia się, informując osobę o zatrzymaniu oraz uprzedza o jej obowiązkach i swoich uprawnieniach, a w konsekwencji doprowadza ją do jednostki organizacyjnej Policji.
Doprowadzenie na komisariat
Funkcjonariusz policji w następstwie wykonywania czynności i podjęcia w związku z nimi decyzji o zatrzymaniu powinien bezwzględnie poinformować o przyczynach takiego zatrzymania. W sytuacji stwierdzenia obrażeń podczas legitymowania albo zatrzymania policjant powinien zapewnić badanie lekarskie, przy czym jest zobowiązany, by objąć szczególną troską kobietę ciężarną.
Po doprowadzeniu osoby zatrzymanej do jednostki organizacyjnej Policji funkcjonariusz poucza ją o prawie wniesienia w terminie 7 dni zażalenia na zatrzymanie do sądu rejonowego właściwego dla miejsca zatrzymania. Ponadto zawiadamia o zatrzymaniu wskazaną osobę oraz pracodawcę albo uczelnię lub szkołę. Informuje o prawie do nawiązania kontaktu z adwokatem w dostępnej formie, a także bezpośredniej z nim rozmowy w obecności policjanta. Poza tym osobie zatrzymanej przysługuje prawo nawiązania w dostępnej formie kontaktu z właściwym urzędem konsularnym lub przedstawicielstwem dyplomatycznym, jeżeli jest cudzoziemcem.
W trakcie określonej czynności, jeżeli zachodzi taka konieczność, policjant jest obowiązany udzielić, w granicach dostępnych środków, pierwszej pomocy medycznej osobie zatrzymanej, która ma widoczne obrażenia ciała lub utraciła przytomność.
Wysłuchanie osoby zatrzymanej
Następnie policjant wysłuchuje osobę zatrzymaną, sporządza protokół zatrzymania osoby z równoczesnym doręczeniem jej za potwierdzeniem odbioru kopii protokołu oraz podejmuje czynności mające na celu realizację praw, o które zabiega osoba zatrzymana. O zatrzymaniu zawiadamia także miejscowo właściwego prokuratora.
Zażalenie na działanie policji
Zażalenie na zatrzymanie wniesione przez uprawnioną osobę niezwłocznie przekazuje się właściwemu ze względu na miejsce zatrzymania sądowi rejonowemu, wraz z kopią protokołu zatrzymania oraz materiałami uzasadniającymi zatrzymanie.
Osobę zatrzymaną umieszcza się w pomieszczeniu jednostki organizacyjnej Policji przeznaczonym dla osób zatrzymanych, z tym że osobę pozbawioną wolności, która na podstawie zezwolenia właściwego organu opuściła areszt śledczy albo zakład karny i w wyznaczonym terminie nie powróciła do niego, zatrzymuje się jedynie na czas trwania przeszkody uniemożliwiającej doprowadzenie jej do aresztu śledczego lub zakładu karnego, stosownie do treści art. 253 § 2 Kodeksu karnego wykonawczego.
Podstawa prawna:
- ustawa z 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego (Dz.U. z 1997 r. nr 89, poz. 555);
- ustawa z 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny wykonawczy (Dz.U. 1997 nr 90, poz. 557);
- ustawa o Policji (Dz.U. z 2011 r. nr 287, poz. 1687 ze zm.);
- ustawa z 5 sierpnia 2010 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz.U. nr 182, poz. 1228).
Przemysław Gogojewicz, radca prawny
Zobacz także: