PIP sprawdzi nowe umowy terminowe

Sejm 25 czerwca 2015 r. znowelizował przepisy Kodeksu pracy w tym zakresie. Zgodnie z nowym brzmieniem art. 25¹ Kodeksu pracy okres zatrudnienia na podstawie umowy o pracę na czas określony, a także łączny okres zatrudnienia na podstawie umów o pracę na czas określony zawieranych między tymi samymi stronami stosunku pracy, nie może przekraczać 33 miesięcy, a łączna liczba tych umów nie może przekraczać trzech.

O zawarciu umowy na czas określony bez stosowania art. 25¹ § 1 Kodeksu pracy z obiektywnych przyczyn leżących po stronie pracodawcy, pracodawca będzie musiał zawiadomić właściwego okręgowego inspektora pracy, w formie pisemnej lub elektronicznej wraz ze wskazaniem przyczyn zawarcia takiej umowy, w terminie 5 dni roboczych od dnia jej zawarcia. Niedopełnienie tego obowiązku będzie stanowić wykroczenie przeciwko prawom pracownika zagrożone karą grzywny od 1000 zł do 30.000 zł.

Inspektor pracy po uzyskaniu informacji o zawarciu umowy na czas określony bez stosowania ustawowych limitów będzie musiał ustalić, czy w danym przypadku przyczyny wskazane przez pracodawcę uzasadniają zatrudnienie pracownika na podstawie umowy terminowej, a w szczególności, czy zawarcie umowy służy zaspokojeniu rzeczywistego okresowego zapotrzebowania i jest niezbędne w tym zakresie w świetle wszystkich okoliczności zawarcia umowy. Ustalenie tych faktów może łączyć się z koniecznością przeprowadzenia kontroli u pracodawcy. Jeżeli inspektor pracy stwierdzi, że zawarcie umowy na czas określony nastąpiło z naruszeniem obowiązujących przepisów, będzie mógł wnieść do sądu pracy powództwo o ustalenie, że strony łączy umowa o pracę na czas nieokreślony.

Powództwa o ustalenie istnienia stosunku pracy nie dotyczą bowiem wyłącznie sytuacji, w której sporny jest sam fakt istnienia stosunku pracy, ale również takich sytuacji, w których spór dotyczy rodzaju zawartej pomiędzy stronami umowy. W toku postępowania o ustalenie istnienia stosunku pracy sąd jest zobowiązany do ustalenia wszystkich istotnych postanowień umowy o pracę (w tym także tego, czy strony łączy umowa o pracę na czas określony, czy na czas nieokreślony).

Nowe przepisy będą miały zastosowanie także do umów o pracę na czas określony trwających w dniu wejścia w życie ustawy, jednakże do 33-miesięcznego okresu zatrudnienia będzie wliczał się okres zatrudnienia na podstawie umowy na czas określony przypadający od dnia wejścia w życie ustawy, a trwająca w tym dniu umowa o pracę na czas określony będzie uważana za pierwszą umowę w rozumieniu art. 25¹ Kodeksu pracy w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą albo za drugą umowę w rozumieniu tego przepisu, jeżeli została zawarta jako druga umowa w rozumieniu art. 25¹ Kodeksu pracy w dotychczasowym brzmieniu.