Reprezentacja spółki po wprowadzeniu inwestora

Sposób reprezentacji to pole, na którym można przyciągnąć zarówno inwestora, jak i kłopoty. Reprezentacja samodzielna to rozwiązanie, które można stosować, gdy jeden ze wspólników ma wyraźnie dominującą pozycję i zajmuje się prowadzeniem biznesu (a nie jego finansowaniem). Wówczas można nawet ograniczyć się do zarządu jednoosobowego. Jeżeli natomiast inwestor wprowadza swojego członka zarządu, to samodzielna reprezentacja na ogół nie jest wskazana i warto wówczas wprowadzić reprezentację łączną.

Niekiedy inwestorzy mają też swoiste wymagania co do prokury. Żądają np. ustanowienia prokurentem ich przedstawiciela albo – przeciwnie – naciskają na całkowitą rezygnację z korzystania z tej instytucji w danej spółce.

Skład, wspomniany wcześniej sposób reprezentacji, liczba członków zarządu i samodzielność tego organu w stosunku do zgromadzenia wspólników można dostosować do oczekiwań inwestora i potrzeb spółki. Podstawową zachętą dla inwestora może być dokooptowanie jego przedstawiciela do składu zarządu. Zabieg taki powinien jednak odzwierciedlać faktyczny układ sił w spółce i może wcześniej wymagać np. zwiększenia liczebności członków zarządu.

Kompetencje przypisanego nowemu członkowi zarządu w ramach wewnętrznego podziału czynności powinny odzwierciedlać jego umiejętności i wykształcenie. Nie bez znaczenia jest jednak także sama działalność inwestora, który może chcieć nie tylko mieć wgląd w bieżący plan zarządu i go akceptować, ale także samodzielnie (w ramach kompetencji „swojego” członka zarządu) decydować o polityce spółki w wybranych obszarach.