Oczywiście optymalnie jest, jeśli korzysta się ze standardów oficjalnie przetłumaczonych i wydanych przez PKN, jednak jak widać w tym przypadku, nie zawsze jest to możliwe. Zatem organizacjom pozostaje korzystanie z własnego tłumaczenia lub tłumaczenia zleconego i wykonanego przez biuro tłumaczeń czy też wykorzystanie tłumaczenia poczynionego przez organizację szkoleniową czy wdrożeniową i/lub jednostkę certyfikującą, jeśli organizacja zamierza ten standard implementować i nawiązała współpracę z tymi organizacjami.
Cel, zakres i przeznaczenie ISO 29990:2010
Standard ISO 29990:2010 został wydany przez Międzynarodową Organizację Normalizacyjną (skrót: IOS, a nie ISO, przy czym normy wydawane przez IOS są oznaczane jako ISO) w 2010 roku i oznaczony: ISO 29990:2010 – Usługi edukacyjne w edukacji nieformalnej i szkoleniach – podstawowe wymagania dla dostawców usług. Norma dotychczas nie została wydana przez Polski Komitet Normalizacyjny (skrót: PKN), wobec czego organizacje chcące ją zastosować muszą posługiwać się wersją oryginalną.
Norma ISO 29990:2010 dotyczy usług edukacyjnych niezwiązanych z formalną edukacją, na którą w Polsce składa się:
- przygotowanie do szkoły podstawowej,
- szkoła podstawowa,
- gimnazjum,
- zasadnicza szkoła zawodowa oraz liceum uzupełniające i technikum uzupełniające,
- liceum ogólnokształcące,
- technikum,
- szkoły pomaturalne i szkoły policealne,
- studia I stopnia (licencjat lub inżynier),
- studia II stopnia – magisterskie uzupełniające,
- jednolite studia magisterskie,
- studia podyplomowe,
- studia doktoranckie.
Zatem standard jest przeznaczony dla usług edukacyjnych o charakterze komercyjnym świadczonych przez osoby lub firmy szkoleniowe, instytucje kształcenia zawodowego czy ustawicznego. Mimo że wymagania nie są opracowane z myślą o edukacji formalnej, systemowej, jednak w praktyce jednostki je prowadzące mogą ją stosować w obszarze formalnym (do celów wewnętrznych), jak i nieformalnych (do celów wewnętrznych i zewnętrznych).
Zgodnie z wprowadzeniem zawartym w normie skupia się ona na kompetencjach dostawców usług edukacyjnych i ma na celu pomaganie organizacjom oraz osobom fizycznym w wyborze dostawcy usług edukacyjnych, który zaspokoi potrzeby i oczekiwania osoby korzystającej z usługi w zakresie pozyskania lub rozwoju określonych kompetencji. Norma zawiera wymagania, a nie wytyczne, zatem obok wykorzystania jej do procesu implementacji przez organizacje lub osoby świadczące usługi edukacyjne jest wykorzystywana przez jednostki certyfikujące do procesu certyfikacji.
Zgodnie z zakresem normy ISO 29990:2010 (punkt 1) może ona dotyczyć organizacji lub jej części, jak również osoby zajmującej się usługami edukacyjnymi. Wynika z tego, że ten standard mogą stosować nie tylko organizacje lub osoby zajmujące się usługami edukacyjnymi, ale także jednostki danej organizacji prowadzące takie działania, np. działy szkoleń w firmach, które prowadzą szkolenie wewnętrzne i organizują szkolenia zewnętrzne. Choć zakres normy jest szeroki, to mimo wszystko jej zastosowanie jest czy też będzie szczególnie popularne wśród organizacji lub dla których usługa edukacyjna jest produktem. Norma ma charakter dobrowolny, więc to od organizacji zależy, czy będzie ona aplikowana.
Biorąc pod uwagę podział rynkowy szkoleń, można je ująć następująco:
- otwarte (ogólnodostępne) lub zamknięte (o ograniczonym, określonym dostępie; najczęściej uczestnicy pochodzą z jednej organizacji),
- wewnętrzne (realizowane prowadzącymi z organizacji) lub zewnętrzne (realizowane prowadzącymi spoza organizacji),
- indywidualne lub grupowe,
- dobrowolne lub obowiązkowe (obligatoryjne) – np. szkolenia wstępne i okresowe BHP,
- stacjonarne (w sali szkoleniowej) lub na odległość, np. e-learning,
- podstawowe – służące nabyciu kompetencji lub doskonalące – służące rozwojowi posiadanych już kompetencji.
Zobacz także:
Tagi: iso
Zaloguj się, aby dodać komentarz
Nie masz konta? Zarejestruj się »
