Metoda prognostyczna
Jest to metoda projektowania przedsiębiorstwa i planowania jego przyszłości opierająca się na odrzuceniu podczas pracy teraźniejszego stanu firmy. W założeniu klasycznym osoba zajmująca się projektowaniem bierze pod uwagę obecną sytuację firmy, realia, w której przyszło jej działać i na tym opiera swoją pracę. W metodzie prognostycznej początkowe fazy projektowania wykorzystują środowisko idealne, nie skupiając się na ograniczeniach i obecnej sytuacji. Często skutkuje to bardziej efektywnymi rozwiązaniami, niż te uzyskane w modelu klasycznym.
Metoda prognostyczna, unikając ograniczeń i problemów firmy, pozwala osobie projektującej na szukanie najnowocześniejszych i najlepszych rozwiązań. W ten sposób powstaje zarys, który po dalszych obróbkach staje się końcowym projektem, możliwym do wdrożenia na obecnym etapie rozwoju przedsiębiorstwa. Korzystając z modelu klasycznego, istnieje duże prawdopodobieństwo, że projektant nie wziąłby podobnych, nowatorskich rozwiązań pod uwagę, przez co być może nigdy nie zostałby one wdrożone. Metoda ta wymaga jednak od osób projektujących ciągłego aktualizowania wiedzy i zapoznawania się z nowościami. Liczy się w niej także podejście kreatywne w stosunku do projektów, aby rozwiązania rzeczywiście były nowoczesne, a nie ograniczane przez samego projektanta.
