Godzinna przerwa w czasie pracy tylko dla wybranych pracowników

Kategoria: Czas pracy
Data: 14-11-2012 r.

Pracodawca może wprowadzić niewliczaną do czasu pracy tzw. przerwę lunchową tylko dla określonych pracowników. Pozostali będą mieli prawo tylko do 15-minutowej przerwy wynikającej z Kodeksu pracy.

Dodatkowa przerwa w czasie pracy nie musi być wprowadzana dla wszystkich pracowników. Pracodawca może ją ustalić tylko dla niektórych grup podwładnych. Takie zróżnicowanie powinno być jednak uzasadnione.

Przykład:

Pracodawca wprowadził dodatkową przerwę w czasie pracy dla pracowników administracyjnych. Pracownicy ci pracowali bowiem od poniedziałku do piątku w godzinach od 9.00 do 17.00. Aby załatwić sprawy osobiste, musieli korzystać ze zwolnień z pracy w ramach tzw. wyjść prywatnych.

Przerwy nie wprowadzono jednak dla pracowników obsługi, którzy pracują na 3 zmiany –sprawy prywatne mogą oni bowiem załatwiać w dniach, w których pracują na II lub III zmianę.

Niewprowadzanie przerwy w czasie pracy dla niektórych pracowników może też być uzasadnione organizacją pracy, gdy np. pracownicy produkcji nie mogą opuścić stanowiska pracy.

Przerwa dla wszystkich – ale nieprzymusowa

Zasady korzystania z tzw. przerwy lunchowej ustala pracodawca. W związku z tym może wprowadzić zapis, zgodnie z którym pracownicy mogą, lecz nie muszą, korzystać z godzinnej przerwy w czasie pracy. Wówczas każdy pracownik sam zdecyduje o przerwie (i o długości jej trwania).

Przykład:

Pracodawca zapisał w regulaminie pracy, że pracownicy mogą korzystać z nie dłuższej niż godzinnej przerwy niewliczanej do czasu pracy, przeznaczonej na spożycie posiłku lub załatwienie spraw osobistych. Pracownik, który chce korzystać z ww. przerwy, musi złożyć pisemny wniosek do działu kadr, z określeniem długości wnioskowanej przerwy i godzin jej wykorzystywania. Taki zapis jest prawidłowy.

 

Przerwa w czasie pracy według potrzeb

Pracodawca w przepisach wewnętrznych może także przewidzieć korzystanie z takiej przerwy w czasie pracy tylko wówczas, gdy pracownicy tego potrzebują, nie zaś stale. Przerwa w czasie pracy może więc być dla pracownika swego rodzaju bonusem, który pracodawcę nic nie kosztuje.

Przykład:

Pracodawca w regulaminie pracy wpisał następujący punkt:

„Pracownicy, którzy mają zamiar korzystać z godzinnej przerwy niewliczanej do czasu pracy jedynie sporadycznie, wniosek o udzielenie przerwy składają najpóźniej na dzień przed planowanym terminem jej wykorzystania, określając termin wykorzystania przerwy i jej długość”.

Taki zapis będzie poprawny.

Na wniosek pracownika można mu pozwolić na niekorzystanie z przerwy

W sytuacji, gdy pracownik ma ku temu powód, może zwrócić się do pracodawcy z wnioskiem o to, żeby nie musiał korzystać z przerwy w czasie pracy. Pracodawca może się na to zgodzić.

Przykład:

Pracownikowi urodziły się bliźniaki. W związku z tym zwrócił się do pracodawcy z wnioskiem o czasowe zawieszenie korzystania z przerwy niewliczanej do czasu pracy. Swoją prośbę uzasadnił wychowywaniem dwóch małych dzieci i chęcią wcześniejszego wracania do domu. Pracodawca może ale nie musi uwzględnić taki wniosek.

Podstawa prawna:

art. 139, 141 Kodeksu pracy

Autor: Monika Wacikowska

Opracowanie redakcyjne: Michał Tomaszewski


Zobacz także:

Zaloguj się, aby dodać komentarz

Nie masz konta? Zarejestruj się »

Zobacz także

30 najciekawszych pytań z prawa pracy

pobierz

Różnicowanie wynagrodzeń na takich samym stanowiskach

pobierz

Dokumentacja pracownicza

pobierz

Pracownik może krytykować decyzje szefa, ale nie jego osobę

pobierz

Polecane artykuły

Array ( [docId] => 26000 )
Array ( [docId] => 26000 )