Przepisy prawa pracy nie regulują kwestii związanych z rozliczaniem czasu pracy w trakcie przestoju, w szczególności nie zawierają zapisów pozwalających pracodawcom polecanie pracownikom np. odpracowania czasu przestoju w późniejszym terminie. W związku z tym powstaje pytanie, czy można uznać, że przestój jest okolicznością uzasadniającą dokonanie zmiany harmonogramu czasu pracy w trakcie trwania okresu rozliczeniowego?
Przestój to też czas pracy
Czasem pracy jest czas, w którym pracownik pozostaje w dyspozycji pracodawcy w zakładzie pracy lub innym miejscu wyznaczonym od wykonywania pracy. Do tego okresu należy zaliczyć także czas nieświadczenia przez pracownika pracy, np. z powodu oczekiwania na jej przydzielanie czy przerwy technicznej w jej wykonywaniu, jeżeli tylko pracownik:
- jest faktycznie gotów do jej wykonywania i
- znajduje się na terenie zakładu pracy lub w miejscu wskazanym przez pracodawcę.
Elementy te bezspornie występują w sytuacji przestoju. Dlatego też należy uznać, że czas przestoju to także czas pracy.
Dlatego też, w przypadku wystąpienia niezawinionego przez pracownika przestoju czas niewykonywania pracy z tej przyczyny w całości podlegać powinien zaliczeniu do czasu pracy.
Przestój nie uzasadnia zmiany harmonogramu
Zmiana ustalonego na okres rozliczeniowy harmonogramu jest dopuszczalna tylko w wyjątkowych okolicznościach, których nie można było przewidzieć podczas tworzenia planu czasu pracy.