Pracownikami zarządzającymi w imieniu pracodawcy zakładem pracy są:
- pracownicy kierujący jednoosobowo zakładem pracy i ich zastępcy lub
- pracownicy wchodzący w skład kolegialnego organu zarządzającego zakładem pracy oraz
- główni księgowi.
Pracowników kadry zarządzającej i kierowników w zakładzie pracy obejmuje taki sam wymiar czasu pracy, jak innych pracowników. W orzecznictwie sądowym podkreśla się, że kadra zarządzająca zakładem pracy oraz kierownicy w zakładzie pracy powinni tak kształtować swoją pracę, aby wykonywać pracę w normalnym czasie pracy, czyli zgodnie z 8-godzinną normą dobową i przeciętnie 40-godzinną przeciętną normą pracy w tygodniu.
Godziny nadliczbowe
Pracownicy zarządzający zakładem pracy w imieniu pracodawcy wykonują pracę bez prawa do wynagrodzenia oraz dodatku za pracę w godzinach nadliczbowych. Brak wynagrodzenia za godziny nadliczbowe u takich pracowników jest jednak rekompensowany np. wyższym wynagrodzeniem za pracę.
W wyroku z 8 czerwca 2004 r. (akt III PK 22/04) Sąd Najwyższy orzekł, że osoby zatrudnione na stanowiskach kierowniczych nie mogą być pozbawione prawa do dodatkowego wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych, jeżeli wskutek niezależnej od nich wadliwej organizacji pracy są zmuszone do systematycznego przekraczania obowiązujących norm czasu pracy.
W wyroku z 16 marca 2010 r. (I PK 202/09) Sąd Najwyższy orzekł, że sprawowanie funkcji kierowniczej w wyodrębnionej, lokalnej jednostce organizacyjnej pracodawcy, znacznie oddalonej od jego siedziby, przez pracownika, który w tej placówce nie ma zwierzchnika służbowego, jest zatrudnieniem w charakterze pracownika zarządzającego w imieniu pracodawcy wyodrębnioną częścią zakładu pracy, bez prawa do wynagrodzenia oraz dodatku za pracę w godzinach nadliczbowych.
Natomiast kierownicy komórek organizacyjnych w zakładzie pracy za pracę w godzinach nadliczbowych przypadających w niedzielę i święto mają prawo do wynagrodzenia oraz dodatku z tytułu pracy w godzinach nadliczbowych, jeżeli w zamian za pracę w takim dniu nie otrzymali innego dnia wolnego od pracy. Przepis powyższy nie dotyczy pracowników zarządzających w imieniu pracodawcy zakładem pracy.
Praca w porze nocnej
Zasadą jest, że czas pracy pracownika w porze nocnej nie może przekraczać 8 godzin na dobę na dobę, jeżeli wykonuje on prace szczególnie niebezpieczne albo związane z dużym wysiłkiem fizycznym i umysłowym. Wyżej wymieniony przepis nie dotyczy jednak pracowników zarządzających w imieniu pracodawcy zakładem pracy.
Wymiar odpoczynku
Zasadą jest, że pracownikowi przysługuje w każdym tygodniu prawo do co najmniej 35 godzin nieprzerwanego odpoczynku, obejmującego co najmniej 11 godzin nieprzerwanego odpoczynku dobowego.
Zasada powyższa nie dotyczy pracowników zarządzających w imieniu pracodawcy zakładem pracy – tygodniowy nieprzerwany odpoczynek tych pracowników może obejmować mniejszą liczbę godzin, nie może być jednak krótszy niż 24 godziny.