Wprowadzenie systemu równoważnego czasu pracy musi być uzasadnione rodzajem pracy lub jej organizacją. Cechą charakterystyczną systemu równoważnego jest możliwość zaplanowania pracy powyżej 8 godzin na dobę przy skróceniu jej w innych dniach lub udzieleniu dnia wolnego.
W podstawowym wariancie systemu równoważnego pracodawca ma możliwość zaplanowania pracy do 12 godzin (w innych wariantach do 16 lub 24). Ponieważ później taką pracę należy zrównoważyć, zdarza się, że pracownicy pracują np. po 6 godzin. W związku z tym, nie zawsze da się łatwo określić, kiedy pracownik rzeczywiście wykonuje pracę w nadgodzinach.
W przypadku pracowników zatrudnionych w systemie równoważnym trzeba pamiętać, że ich norma dobowa czasu pracy to wciąż 8 godzin, z możliwością jej przedłużenia. Pracą w nadgodzinach będzie więc wciąż praca ponad obowiązujący pracownika dobowy lub przedłużony wymiar czasu pracy. Aby określić, czy w danym dniu pracownik pracował w nadgodzinach dobowych, należy najpierw sprawdzić, jak pracownik miał zaplanowaną pracę.
| Planowana liczba godzin | Kiedy wystąpi praca w nadgodzinach dobowych? |
|---|
| praca zaplanowana poniżej 8 godzin |
nadgodziny dobowe wystąpią dopiero po 8 godzinie pracy
Przykład:
W związku z równoważeniem przedłużonej pracy pracodawca zaplanował pracownikowi pracę na 3 godziny. Okazało się jednak, że pracownik był potrzebny na dłużej w pracy i wykonywał ją przez 7 godzin. Te 4 godziny ponad plan nie będą jednak pracą nadliczbową dobową, gdyż doba dla tego pracownika trwa przez 8 godzin pracy. Należy za nie zapłacić normalne wynagrodzenie.
Oczywiście brak zrównoważenia ich w późniejszym czasie może doprowadzić do nadgodzin średniotygodniowych. |
| praca zaplanowana na 8 godzin |
każda następna godzina pracy będzie pracą w nadgodzinach dobowych |
| praca zaplanowana ponad 8 godzin |
nadgodziną będzie każda godzina pracy ponad zaplanowany wymiar czasu pracy |
Przykład:
Pracodawca zatrudnia pracowników w systemie równoważnym. W jednym dniu pracownikowi A zaplanował pracę od 11.00 do 16.00 (5 godzin) a pracownikowi B od 8.00 do 18.00 (10 godzin).
Okazało się jednak, że obaj pracownicy będą musieli zostać dłużej w pracy. W sumie obaj pracowali do 19.00. Aby sprawdzić, czy któryś z pracowników pracował w godzinach nadliczbowych dobowych, należy porównać zaplanowany i przepracowany czas pracy.
