Akordowy system wynagradzania stanowi wyłącznie metodę (sposób) wynagradzania na podstawie ilości wykonanej pracy w powiązaniu z przyjętą normą pracy. Natomiast definicja pracy nadliczbowej nie uzależnia jej od stosowanych sposobów wynagradzania (w przepisie nie ma mowy na temat systemów płac), a jedynie od przekroczenia normy czasu pracy, która jest kategorią odrębną, w zasadniczy sposób różniącą się od rozwiązań prawnych służących do ustalania wynagrodzenia za pracę.
Oznacza to, że pracowników wynagradzanych w systemie akordowym wciąż obowiązuje 8-godzinna norma dobowa, przeciętnie 40-godzinna w przeciętnie 5-dniowym tygodniu pracy. Pracownicy Ci mogą być zatrudniani także w systemach czasu pracy, które dopuszczają przedłużenie dobowej normy do 12, 16 czy czasem nawet 24 godzin.
Każda praca ponad obowiązujące normy czasu pracy to praca nadliczbowa
Normy czasu pracy nie mogą być mylone ze sposobami mierzenia nakładu oraz jakości pracy i ustalania na tej podstawie wysokości należnego pracownikowi wynagrodzenia.
Oznacza to, że niewykonanie normy pracy w przewidzianym okresie nie jest wystarczającą podstawą do domagania się od pracownika pracy w dodatkowym wymiarze czasu pracy. Pracodawca może żądać tego od pracownika tylko wtedy, gdy zezwalają na to przepisy o pracy w godzinach nadliczbowych. Jeżeli zatem pracownik wynagradzany akordowo wykonuje pracę ponad normy czasu pracy (dobowe lub tygodniowe), to będzie to praca w godzinach nadliczbowych, za którą będzie przysługiwać wynagrodzenie z dodatkiem za pracę w godzinach nadliczbowych lub czas wolny.