Zgodnie z przepisami Kodeksu pracy pracownik może świadczyć pracę przez przeciętnie 5 dni w tygodniu. Oznacza to, że musi mieć dwa dni wolne od pracy (najczęściej niedziele i inny dzień w tygodniu).
Praca w dzień wolny z tytułu 5-dniowego tygodnia pracy jest dopuszczalna z tych samych przyczyn co praca nadliczbowa, czyli:
- szczególnych potrzeb pracodawcy lub
- prowadzenia akcji ratowniczej w celu ochrony życia lub zdrowia ludzkiego, ochrony mienia lub środowiska albo usunięcia awarii.
Pracownikowi, który wykonywał pracę w 6. dniu tygodnia przysługuje w zamian inny dzień wolny od pracy udzielony do końca okresu rozliczeniowego, w terminie z nim uzgodnionym. Taka rekompensata ma to na celu zapewnienie, że pracownik będzie miał odpowiednią liczbę dni wolnych od pracy w tygodniu. Nie można zatem zastąpić oddania tego dnia zapłatą wynagrodzenia wraz z dodatkiem.
Nie można stale planować 6-dnioego tygodnia pracy
Jak wynika z powyższego, nie jest dopuszczalne polecanie pracy w dniu wolnym z tytułu przeciętnie 5-dniowego tygodnia pracy bez ważnej przyczyny, a także wyznaczanie stałego rozkładu czasu pracy przewidującego pracę przez 6 dni w tygodniu.
Takie działanie jest sprzeczne z przepisami Kodeksu pracy i może skutkować podjęciem działań przez Państwową Inspekcję Pracy, w tym stwierdzeniem, że jest zostało popełnione wykroczenie przeciwko prawom pracownika zagrożone karą grzywny od 1.000 do 30.000 zł.