Podstawą zwolnienia policjanta ze służby jest, zgodnie z art. 41 ust. 2
pkt 5 w związku z art. 45 ust. 1 ustawy z 6 kwietnia 1990 r. o Policji,
ważny interes służby. Ustawa ta nie definiuje co oznacza to pojęcie. Nie
zawarto tam też żadnych wskazówek dotyczących interpretacji tego
pojęcia. Oznacza to, że istnienie przesłanki „ważnego interesu służby”
musi być rozważane na tle stanu faktycznego określonej sprawy.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 13 kwietnia 2012 r. (sygn. akt II SA/Wa 1/12) wskazał, że przy zwolnieniu policjanta ze służby na podstawie art. 41 ust. 2 pkt 5 ustawy organ powinien uwzględnić okoliczności konkretnego przypadku, dotyczące zachowania się policjanta w służbie i w życiu prywatnym, bądź zdarzenia, które uniemożliwiają lub utrudniają pełnienie służby. Sąd stwierdził, że stan zdrowia policjanta czy też inne przyczyny losowe mogą wykazywać zupełny brak dyspozycyjności. A to niezależnie od przyczyny w oczywisty sposób sprzeczne jest z interesem służby. Taką okolicznością jest między innymi przedłużająca się nieobecność funkcjonariusza, wynikająca z jego niepewnego stanu zdrowia, jak również skala tej absencji, która ma dezorganizujący wpływ na pracę jednostki policji.
