Ustawa o rachunkowości nie podaje szczegółowo, w jaki sposób rozliczać różnice inwentaryzacyjne, dlatego każda instytucja kultury musi określić to sama i zapisać w polityce (zasadach) rachunkowości.
Jak zaewidencjonować w księgach instytucji kultury różnice inwentaryzacyjne
Kategoria: Instytucje kultury
Data: 05-01-2016 r.
Inwentaryzacja obejmuje nie tylko spis składników z natury oraz porównanie dokumentów z danymi z ksiąg, ale także rozliczenie i weryfikację uzyskanych danych. Ujawnione w trakcie inwentaryzacji różnice między stanem rzeczywistym a stanem wykazanym w księgach rachunkowych trzeba wyjaśnić i rozliczyć w księgach rachunkowych tego roku obrotowego, na który przypadał termin inwentaryzacji.
Niedobory powstają wówczas, gdy stan ustalony w drodze inwentaryzacji jest niższy od stanu wynikającego z ksiąg rachunkowych. Natomiast nadwyżki występują wtedy, jeśli stan ustalony podczas inwentaryzacji jest wyższy od tego, który figuruje w księgach rachunkowych.
Nadwyżki inwentaryzacyjne mogą dotyczyć różnych składników majątku. W instytucjach kultury dotyczą najczęściej:
- gotówki w kasie,
- zbiorów bibliotecznych,
- środków trwałych,
- pozostałych środków trwałych.
Przykład:
W trakcie inwentaryzacji w ośrodku kultury stwierdzono nadwyżkę w majątku trwałym – regał na rekwizyty używany w czasie przedstawień. W protokole nieodpłatnego przekazania regału określono jego wartość początkową na 6.000 zł i dotychczasowe umorzenie w kwocie 1.200 zł. Do ksiąg rachunkowych wprowadzono następujące zapisy:
Ujawnienie nadwyżki w postaci regału:
Wn 010 „Środki trwałe” – 6.000 zł,
Ma „Rozliczenie różnic inwentaryzacyjnych" (analitycznie: rozliczenie nadwyżek) – 6.000 zł – 1.200 zł = 4.800 zł,
Ma „Umorzenie środków trwałych” – kwota 1.200 zł.
Rozliczenie nadwyżki 1.200 zł:
Wn 260 „Rozliczenie różnic inwentaryzacyjnych" (analitycznie: rozliczenie nadwyżek),
Ma 760 „Pozostałe przychody operacyjne”.
Przykład:
Podczas inwentaryzacji w kasie teatru stwierdzono nadwyżkę w wysokości 25 zł. Po analizie dokumentów oraz wysłuchaniu wyjaśnień kasjerki okazało się, że nadwyżka jest wynikiem błędu rachunkowego. W księgach rachunkowych teatru ujęto następujące zapisy:
Stwierdzenie nadwyżki środków pieniężnych w kasie:
Wn 100 „Kasa”,
Ma 260 „Rozliczenie różnic inwentaryzacyjnych" (analitycznie: rozliczenie nadwyżek).
Rozliczenie nadwyżki:
Wn 260 „Rozliczenie różnic inwentaryzacyjnych" (analitycznie: rozliczenie nadwyżek),
Ma 760 „Pozostałe przychody operacyjne”.
Odprowadzenie nadwyżki na rachunek bankowy teatru:
Wn 130 „Rachunek bankowy”,
Ma 100 „Kasa”.
Podstawa prawna:
Art. 27 ust. 2 ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn.: Dz.U. z 2013 r. poz. 330 ze zm.).
Zobacz także:
Zaloguj się, aby dodać komentarz
Nie masz konta? Zarejestruj się »
Zobacz także
Polecane artykuły
Znajdź nas na Facebooku
