Podejmowanie dodatkowego zatrudnienia przez pracowników artystycznych

Zasada taka ma zapewnić odpowiedni poziom artystyczny instytucji artystycznej, co mogłoby być problematyczne w przypadku pozostawienia pełnej swobody w podejmowaniu dodatkowego zatrudnienia przez pracowników wykonujących prace artystyczne (np. muzyków, aktorów, tancerzy, reżyserów, scenografów itp.).

Podjęcie dodatkowego zatrudnienia lub zajęć przez pracownika artystycznej traktowane jest jako odrębna przesłanka do rozwiązania stosunku pracy w trybie dyscyplinarnym – bez zachowania okresu wypowiedzenia z winy pracownika. Art. 31a ust. 6 uodk stanowi zatem odrębną podstawę rozwiązania umowy o pracę z takim pracownikiem, niezależnie od przesłanek wynikających z art. 52 kp.

Dodatkowo należy wspomnieć, że pracodawca może uzależnić udzielenie zgody na podjęcie przez pracownika artystycznego dodatkowego zatrudnienia lub zajęć na rzecz innego podmiotu od uzyskania zobowiązania tego podmiotu do pokrycia kosztów, które pracodawca poniesie w związku z wykonywaniem przez pracownika dodatkowego zatrudnienia lub zajęć, w szczególności z tytułu odwołania spektaklu lub koncertu, zaangażowania nowego wykonawcy lub przeprowadzenia dodatkowych prób (art. 31a ust. 5 udk).

Należy pamiętać, że wskazane ograniczenia dotyczą także pracowników artystycznych zatrudnionych w instytucjach kultury niebędących instytucjami artystycznymi. W myśl bowiem art. 26a ust. 2 udk osoba zatrudniona w instytucji kultury do wykonywania pracy polegającej na tworzeniu, opracowywaniu lub artystycznym wykonywaniu utworów w dziedzinie teatru, muzyki, tańca, filmu lub innych sztuk audiowizualnych jest pracownikiem artystycznym. Dotyczy to też np. zatrudnionych w domach kultury reżyserów czy scenografów, aktorów.