Zgodnie z przepisami Kodeksu pracy, pracownik może wnieść odwołanie od wypowiedzenia umowy o pracę do sądu pracy, co w praktyce oznacza wytoczenie powództwa na gruncie przepisów Kodeku postępowania cywilnego.
Skorzystanie z powyższego uprawnienia będzie możliwe w przypadku każdej umowy podlegającej wypowiedzeniu i przysługuje każdemu pracownikowi, który uważa, że wypowiedzenie umowy zawartej na czas nieokreślony nastąpiło z naruszeniem prawa lub jest nieuzasadnione.
Pracownik w odwołaniu może domagać się, aby sąd uznał, że wypowiedzenie umowy o pracę jest bezskuteczne, a jeżeli umowa uległa już rozwiązaniu, może żądać przywrócenia do pracy na poprzednich warunkach lub odszkodowania.
Sąd pracy może nie uwzględnić żądania pracownika uznania wypowiedzenia za bezskuteczne lub przywrócenia do pracy, jeżeli uzna, że uwzględnienie takiego żądania jest niemożliwe lub niecelowe. W razie zaistnienia takiej sytuacji sąd orzeka o odszkodowaniu.
W przypadku pracowników podlegających ochronie przedemerytalnej oraz pracownic będących w ciąży, sąd nie może skorzystać z powyższego uprawnienia i orzec „zastępczo” o odszkodowaniu. Orzeczenie odszkodowania w stosunku do tych pracowników będzie uzasadnione tylko, jeżeli uwzględnienie żądania pracownika przywrócenia do pracy jest niemożliwe z powodu upadłości bądź likwidacji pracodawcy.
Przyznane odszkodowanie, przysługuje w wysokości wynagrodzenia za okres od 2 tygodni do 3 miesięcy, nie niższej jednak od wynagrodzenia za okres wypowiedzenia.
