Miejsce pracy – tam, gdzie pracownik stale ją świadczy

Data: 30-04-2014 r.

Wskazane w umowie o pracę miejsce pracy ma być dostosowane do rodzaju i specyfiki pracy. Musi też uwzględniać rzeczywiste warunki, w jakich pracownik wykonuje swe obowiązki służbowe.

W praktyce trzeba odróżnić pracowników:

 
  • „stacjonarnych”, którzy z zasady wykonują pracę w jednym miejscu i sporadycznie udają się w podróż poza miejsce pracy określone w umowie, oraz
  • „mobilnych”, którzy często podróżują w związku z rodzajem obowiązków (np. kierownik regionalny kontrolujący punkty w całym podległym rejonie) lub których praca polega na przemieszczaniu się (np. kurierzy, handlowcy, kierowcy). 

Zdaniem Sądu Najwyższego:

Sposób określenia miejsca pracy musi być ściśle powiązany z rodzajem pracy (wyrok Sądu Najwyższego z 11 kwietnia 2001, I PKN 35/00, OSNP 2003/2/36). Niezsynchronizowane z rodzajem pracy oznaczenie miejsca pracy może zaś prowadzić do oceny, iż postanowienie dotyczące miejsca pracy jest nieważne z mocy art. 58 § 3 Kodeksu cywilnego w zw. z art. 300 Kodeksu pracy (z uzasadnienia uchwały Składu 7 Sędziów Sądu Najwyższego z 19 listopada 2008 r., II PZP 11/08, OSNP 2009/13-14/166).

Miejsce pracy dla pracowników stacjonarnych

W przypadku pracowników „stacjonarnych” miejsce pracy powinno być określone jako konkretny punkt geograficzny – adres bądź miejscowość (gdy nie da się wpisać konkretnego adresu). Przykładowo można zapisać w umowie, że „miejscem pracy pracownika jest biuro zamiejscowe w Warszawie, przy ulicy Kasztanowej 56”.

Miejsce pracy dla pracowników mobilnych

W przypadku pracowników „mobilnych” miejscem pracy może być obszar lub trasa. Przykładowo można zapisać, że:

  • „Miejscem pracy jest Trójmiasto”,
  • „Miejscem pracy jest województwo mazowieckie”,
  •  „Miejscem pracy jest rejon A. Integralna częścią umowy jest mapa rejonu stanowiąca załącznik nr 1 do umowy o pracę”.

Wskazane zapisy są prawidłowe. Miejscem pracy pracownika może być bowiem określony teren, rejon, obszar, pod warunkiem że umowa w sposób dostatecznie precyzyjny wskazuje jego granice. Może to być np. miejscowość, kilka miejscowości (np. Trójmiasto), województwo, rejon wraz z załączoną mapą wyznaczającą jego konkretne granice, czy określona trasa. Oczywiście pod warunkiem że w swojej pracy pracownik rzeczywiście stale porusza się po tym terenie, rejonie czy trasie. 

Zdaniem Sądu Najwyższego:

Miejsce pracy powinno być tak ustalone, by pracownik miał możliwość wykonywania zadań, wliczając w to czas dojazdu do miejsca ich wykonywania, w ramach umówionej dobowej i tygodniowej normy czasu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym (teza 2 wyroku Sądu Najwyższego z 11 kwietnia 2001 r., I PKN 35/00, OSNP 2003/2/36).

Wzory dokumentów związanych z zatrudnianiem i zwalnianiem pracowników wraz z ich szczegółowym omówieniem  publikujemy w poradniku „Dokumentacja kadrowa”. Znajdziesz w nim m.in. wzory umów o pracę zawierające nie tylko standardowe zapisy wymagane prawem, ale również regulacje fakultatywne – korzystne dla pracodawcy.

Grażyna Mazur, prawnik, specjalista prawa pracy, redaktor poradnika „Dokumentacja kadrowa”

Zaloguj się, aby dodać komentarz

Nie masz konta? Zarejestruj się »

Zobacz także

30 najciekawszych pytań z prawa pracy

pobierz

Różnicowanie wynagrodzeń na takich samym stanowiskach

pobierz

Dokumentacja pracownicza

pobierz

Pracownik może krytykować decyzje szefa, ale nie jego osobę

pobierz

Polecane artykuły

Array ( [docId] => 34779 )
Array ( [docId] => 34779 )