W umowie o pracę należy obowiązkowo wskazać miejsce pracy pracownika (art. 29 § 1 pkt. 2 Kodeksu pracy). Kodeks pracy nie precyzuje jednak, jak to konkretnie zrobić. W literaturze prawa pracy przyjmuje się, że sposób określenia tego miejsca zależy od rodzaju i specyfiki pracy wykonywanej przez pracownika. W zależności od tych okoliczności, miejsce pracy może bowiem być określone albo jako konkretny adres, albo jako konkretna miejscowość, albo jako wyodrębniony geograficznie lub administracyjnie obszar (a niektórzy dopuszczają jako miejsce pracy także trasę między określonymi miejscowościami).
A zatem pracownicy stacjonarni, czyli wykonujący swoją pracę głównie w jednym miejscu i sporadycznie podróżujący w celach służbowych, powinni mieć w umowie o pracę konkretny adres (np. Gdynia, ul. Morska 115B) lub miejscowość (np. Kraków). Natomiast pracownicy mobilni, często lub stale przemieszczający się w celach służbowych, powinni mieć w umowie o pracę oznaczony obszar, po którym się poruszają (np. Trójmiasto, województwo mazowieckie, itp.).
