O istnieniu stosunku pracy decydujące znaczenie ma charakter wykonywanej pracy - tak wynika w wyroku Sądu Najwyższego z 7 kwietnia 2010 r. W rozpatrywanej sprawie, od 23 września 2003 r. Bogumił J. miał rozpocząć pracę u Zbigniewa G. na podstawie umowy o pracę zawartej na okres próbny za wynagrodzeniem 250 zł tygodniowo. W tym dniu pracownik, bez pisemnej umowy, przystąpił do wykonywania pracy. Po okresie "próbnym" pracownik nadal za zgodą pracodawcy przychodził do pracy, wykonywał ją, a każdej soboty otrzymywał w zamian za to kwotę 250 zł. Odbioru tej kwoty nigdy nie kwitował, nie podpisywał także list obecności. Dopiero gdy pracownik poinformował pracodawcę, że zamierza zrezygnować z pracy, ten zdecydował się zawrzeć z Bogumiłem J. pisemną umowę o pracę, co nastąpiło 17 maja 2005 r. Przy czym pracownik nadal wykonywał te same czynności, co poprzednio.
Ostatecznie doszło do rozwiązania stosunku pracy. Pracodawca wystawił zaś pracownikowi świadectwo pracy, potwierdzające fakt zatrudnienia jedynie od 17 maja do 26 listopada 2005 r.. Wówczas pracownik zażądał przed sądem pracy ustalenia, że był zatrudniony także w okresie wcześniejszym (od 23 września 2003 r. do 16 maja 2005 r.).
