Pracodawcą  może być spółka, albo jej oddział – zależy od kompetencji

Jeśli w ramach danej osoby prawnej (np. spółki) wyodrębnione są jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej (np. oddziały, filie), może pojawić się problem z ustaleniem, kto jest pracodawcą dla osób wykonujących pracę w oddziale – osoba prawna czy ten oddział. Kwestię tę poruszył Sąd Najwyższy w wyroku z 6 czerwca 2012 r.

Orzeczenie to zapadło w sprawie Jacka B., który pracował w Zachodniopomorskim Zakładzie P., będącym jednostką organizacyjną wchodzącą w skład P. sp. z o.o. Wspomniany zakład nie miał osobowości prawnej. Kiedy Jacek B. uznał, że jest dyskryminowany w zakresie wynagradzania za pracę, wystąpił z pozwem o wyrównanie wynagrodzenia przeciwko P. sp. z o.o. Spółka broniła się twierdzeniem, że nie ona powinna być pozwana w tym procesie, ale Zachodniopomorski Zakład P. jako pracodawca Jacka B.

Rozstrzygając ostatecznie ten spór Sąd Najwyższy zgodził się, że pozwanym powinien być Zachodniopomorski Zakład P. Zdaniem SN, o tym, czy pracodawcą jest osoba prawna czy działająca w jej ramach jednostka organizacyjna (np. zakład), decydują przepisy wewnętrzne. Tymczasem regulamin organizacyjny obowiązujący w P. sp. z o.o. stanowił wprost, że:

• zakład tej spółki jest pracodawcą dla zatrudnionych w nim pracowników, a
• dyrektor zakładu jest uprawniony do wykonywania czynności w sprawach z zakresu prawa pracy np. zatrudniania i zwalniania pracowników.

Oznacza to, że zakład zatrudniający Jacka B. był jednostką wyodrębnioną finansowo i prowadzącą samodzielną politykę kadrową. Dlatego to on powinien być pozwanym w procesie o roszczenia pracownika ze stosunku pracy, nie zaś cała osoba prawna.

Źródło: wyrok Sądu Najwyższego z 6 czerwca 2012 r., III PK 81/11