Przyjęcie na staż praktykanta

Autor: Kostecka Anna
Data: 15-05-2012 r.

W okresie letnim wiele firm przyjmuje na staż praktykantów. Pracodawca powinien im zapewnić bezpieczne i higieniczne warunki odbywania praktyki, w tym odpowiednie środki ochrony indywidualnej. Ponadto pracodawca zobligowany jest do zawarcia z praktykantem umowy absolwenckiej.

Kto może zostać praktykantem

Praktykantem może zostać:

  • osoba, która ukończyła, co najmniej szkołę ponadgimnazjalną i w dniu rozpoczęcia praktyki nie ukończyła 30. roku życia,
  • osoba, która posiada świadectwo ukończenia szkoły za granicą, uznane za równorzędne świadectwu ukończenia polskiej szkoły ponadgimnazjalnej zgodnie z art. 93 ustawy z 7 września 1991 r. o systemie oświaty.

Kto może przyjąć praktykanta

Podmiotem przyjmującym na praktykę ww. osoby może być zarówno osoba fizyczna jak i osoba prawna albo jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej.

Jakie warunki pracy należy zapewnić praktykantowi

Podmiot przyjmujący na praktykę ma obowiązek zapewnić praktykantowi, na dotyczących pracowników zasadach określonych w odrębnych przepisach, bezpieczne i higieniczne warunki odbywania praktyki, w tym - w zależności od rodzaju świadczeń i zagrożeń związanych z odbywaniem praktyki - odpowiednie środki ochrony indywidualnej.

Czy praktyka jest zawsze odpłatna

Praktyka może być odbywana odpłatnie lub nieodpłatnie. Jeżeli jest odbywana odpłatnie wysokość miesięcznego świadczenia pieniężnego wypłacana stażyście nie może przekraczać dwukrotnej wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę, ustalonego na podstawie odrębnych przepisów. Od świadczenia wypłacanego praktykantowi przyjmujący na praktykę ma obowiązek naliczać i odprowadzać zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych według najniższej stawki skali podatkowej.

 

Jakie przepisy kodeksu pracy nie mają zastosowania do praktykantów

Do praktykantów zatrudnionych na podstawie umowy absolwenckiej nie mają zastosowania następujące przepisy kodeksu pracy:

  • dotyczące równego traktowania w zatrudnieniu,
  • określające 8-godzinną dobową i przeciętnie 40-godzinną w przeciętnie 5-dniowym tygodniu normę czasu pracy,
  • stanowiące o tym, że tygodniowy czas pracy łącznie z godzinami nadliczbowymi nie może przekraczać przeciętnie 48 godzin,
  • gwarantujące co najmniej 11-godzinny odpoczynek w każdej dobie,
  • określające co najmniej 35-godzinny odpoczynek tygodniowy,
  • gwarantujące co najmniej 15-minutową przerwę w pracy, jeśli dobowy wymiar czasu pracy w danym dniu wynosi, co najmniej 6 godzin,przepis o pracy w porze nocnej.
Kostecka Anna

Zaloguj się, aby dodać komentarz

Nie masz konta? Zarejestruj się »

Zobacz także

30 najciekawszych pytań z prawa pracy

pobierz

Różnicowanie wynagrodzeń na takich samym stanowiskach

pobierz

Dokumentacja pracownicza

pobierz

Pracownik może krytykować decyzje szefa, ale nie jego osobę

pobierz

Polecane artykuły

Array ( [docId] => 26948 )
Array ( [docId] => 26948 )