Pracodawca nie może wypowiedzieć umowy o pracę pracownikowi, któremu brakuje nie więcej niż 4 lata do osiągnięcia wieku emerytalnego, jeżeli okres zatrudnienia umożliwia mu uzyskanie prawa do emerytury z osiągnięciem tego wieku.
Zakaz wypowiadania umów zawarty w art. 39 Kodeksu pracy oznacza, że w okresie ochronnym nie można rozwiązać z pracownikiem umowy we wskazanym trybie. Nic nie stoi jednak na przeszkodzie, aby zastosować wypowiedzenie przed wejściem pracownika w wiek przedemerytalny – nawet jeżeli pracownik wiek ten osiągnie już w okresie wypowiedzenia (por. wyrok Sądu Najwyższego z 7 kwietnia 1999 r., sygn. akt I PKN 643/98, OSNP 200/11/418).
Przykład:
Pracownikowi urodzonemu 1 grudnia 1951 r., w dniu 30 listopada 2012 r. wypowiedziano umowę o pracę na czas nieokreślony. Pracownik odwołał się od wypowiedzenia wskazując, iż od 1 grudnia 2012 r. objęty jest ochroną przedemerytalną. Kto ma rację?
Ochrona przedemerytalna nie oznacza, że oświadczenia woli zmierzające do rozwiązania stosunku pracy złożone przed „wejściem” pracownika w okres ochronny są nieskuteczne. W opisanym wyżej przykładzie pracownik jest objęty ochroną przedemerytalną od 1 grudnia 2012 r. Oznacza to, iż od tego dnia nie można mu wypowiedzieć umowy o pracę – wcześniejsze wypowiedzenie jest natomiast skuteczne.
