Zwolnienie w wyniku niezdolności do wykonywania dotychczasowej pracy

Pracownik, wobec którego lekarz medycyny pracy orzekł o braku zdolności do wykonywania pracy na dotychczasowym stanowisku (tj. o istnieniu przeciwwskazań do wykonywania dotychczasowej pracy), może zostać zwolniony za wypowiedzeniem, jeśli pracodawca nie może go przenieść na inne stanowisko (zgodne z kwalifikacjami pracownika i jego stanem zdrowia). Wyjątkiem jest pracownik w wieku przedemerytalnym, któremu można wręczyć jedynie wypowiedzenie zmieniające.

Jeśli niezdolność do wykonywania dotychczasowej pracy jest wynikiem wypadku przy pracy lub choroby zawodowej, a pracownik nie został uznany za niezdolnego do pracy w rozumieniu przepisów ustawy emerytalnej, pracodawca ma obowiązek przenieść go do odpowiedniej pracy. Pracodawca nie może rozwiązać z pracownikiem umowy o pracę bez wypowiedzenia – z powodu jego stanu zdrowia, ani też za wypowiedzeniem. Pracownik natomiast nie może odmówić podjęcia pracy na nowym, odpowiednim stanowisku (jeśli warunki pracy na nim uwzględniają wskazania lekarskie). Jeśli przeniesienie na inne stanowisko powoduje obniżenie wynagrodzenia, pracownik ma prawo do dodatku wyrównawczego przez okres maksymalnie 6 miesięcy.

Jeśli pracodawca nie może zapewnić pracownikowi niezdolnemu do wykonywania dotychczasowej pracy innej pracy, to w mojej ocenie, w czasie trwania okresu wypowiedzenia powinien zwolnić go z obowiązku świadczenia pracy, z zachowaniem prawa do wynagrodzenia. Choć w literaturze prawa pracy spotkać można poglądy, zgodnie z którymi pracownikowi w takiej sytuacji wynagrodzenie nie przysługuje.