Głównym celem badań mammograficznych jest wykrycie we wczesnym stadium raka piersi. Jest to możliwe dzięki różnicy w pochłanianiu promieni rentgenowskich tkanek zdrowych i chorych.
Początkowo wykorzystywano mammografię analogową. Jednak ze względu na duży koszt oraz zły wpływ na środowisko w latach sześćdziesiątych XX w. zaczęto poszukiwać innych rozwiązań. Obecnie w wielu ośrodkach stosuje się mammografię cyfrową, której ogromną zaleta jest łatwość przesyłania zdjęć między placówkami, a także dokładność obrazu.
Rak piersi jest najczęstszym nowotworem złośliwym występującym kobiet. W Polsce rok rocznie stwierdza się trzynaście tysięcy nowych zachorowań. Szacuje się, że od wprowadzenia programu profilaktycznego (populacyjny program wczesnego wykrywania raka piersi) o 30% zmniejszyła się umieralność na raka piersi. Zgodnie z założeniami programu, bezpłatne badanie może wykonać co dwa lata każda pani w przedziale wiekowym 50-69 lat. Ze statystyk wynika jednak, że tylko co czwarta zaproszona kobieta poddaje się badaniu.
Sama procedura badania nie jest skomplikowana. Podczas badania pacjentka poproszona zostaje o umieszczenie kolejno piersi na podstawce. Następnie piersi zostają dociśnięte z umiarkowaną siłą tak zwaną płytką kompresyjną. U większości kobiet jest to odczuwane jako dyskomfort, nie powoduje to jednak bólu. Zabieg ten jest konieczny, aby między innymi ujednolicić obraz. Gdy piersi zostaną odpowiednio ułożone, zostaje tylko wykonanie zdjęć.
Jedynym zaleceniem przed badaniem jest niestosowanie dezodorantów, maści czy talku w dniu badania.
