Laboratoryjne badania wątroby – jakie badania wykonać w ramach profilaktyki zdrowia wątroby?

Experto24.pl

Tue, 10 Oct 2023 17:27:03 +0200

Jednym z kluczowych elementów profilaktyki zdrowia jest regularne wykonywania badań laboratoryjnych. Powinny one obejmować ocenę pracy najważniejszych narządów, do których zalicza się m.in. wątroba. Podpowiadamy, jakie laboratoryjne badania wątroby warto wykonywać regularnie, aby mieć pod kontrolą pracę tego narządu.

Dlaczego laboratoryjne badania wątroby są ważne?

Wątroba pełni w organizmie człowieka wiele bardzo ważnych funkcji. Jest odpowiedzialna m.in. za proces detoksykacji, czyli neutralizowanie toksyn pochodzących z leków, używek czy zanieczyszczeń pochodzących ze środowiska, a także szkodliwych produktów przemiany materii.

Ponadto wątroba wspomaga metabolizm substancji wchłanianych w przewodzie pokarmowym, bierze udział w produkcji tłuszczów i żółci. Jest odpowiedzialna za magazynowanie glikogenu, miedzi, żelaza oraz niektórych witamin i soli mineralnych. Wątroba reguluje proces krzepnięcia krwi oraz wspiera układ odpornościowy.

Zaburzenia jej pracy mogą stanowić istotne zagrożenia dla zdrowia. Dlatego warto regularnie monitorować jej funkcje, wykonując profilaktycznie laboratoryjne badania wątroby.

Kiedy wykonać laboratoryjne badania wątroby?

Laboratoryjne badania wątroby warto wykonywać profilaktycznie raz w roku. Dotyczy to szczególnie osób, u których ryzyko chorób wątroby jest podwyższone i wynika m.in. z nadużywania alkoholu czy przebytych zatruć. Wskazaniami do wykonania laboratoryjnych badań wątroby są też objawy, które mogą wskazywać na choroby tego narządu. Mogą być nimi m.in.:

• nudności, wymioty, wzdęcia i biegunki;

• ból pod żebrami w okolicach klatki piersiowej (sama wątroba na ma receptorów odpowiedzialnych za dolegliwości bólowe, jednak jej przerost może powodować ból okolicznych narządów);

• gwałtowny spadek masy ciała;

• nawracające krwawienia z dziąseł i nosa.

Wyniki laboratoryjnych badań wątroby należy zawsze konsultować z lekarzem. Na ich podstawie lekarz może ocenić funkcje wydzielnicze i metaboliczne wątroby, a także ocenić stopień ewentualnego uszkodzenia jej komórek.

Podstawowe laboratoryjne badania wątroby

Do podstawowych badań wątroby, które wykorzystuje się w profilaktyce zdrowia i diagnostyce ewentualnych zaburzeń jej pracy, zaliczają się:

• Aminotransferaza alaninowa (ALT) – jest to enzym z grupy wskaźnikowych, narządowo-nieswoistych. Wzrost jego stężenia następuje wskutek uszkodzenia komórek wątrobowych. Badanie jest pomocne w diagnostyce m.in. żółtaczki zastoinowej, wirusowego zapalenia wątroby, alkoholowego uszkodzenia wątroby, marskości i nowotworów;

• Aminotransferaza asparaginowa (AST) – jest to enzym występujący w cytoplazmie i mitochondriach komórek wątrobowych. Badanie to pomaga rozpoznać wirusowe i toksyczne uszkodzenia wątroby, żółtaczkę, marskość czy zmiany nowotworowe;

• Gamma-glutamylotranspeptydaza (GGTP) – enzym występujący głównie w wątrobie, nabłonku dróg żółciowych, nerkach, trzustce i jelitach. Badanie jest istotnym wskaźnikiem diagnostycznym monitorującym funkcje wątroby i dróg żółciowych;

• Fosfataza zasadowa (ALP) – grupa izoenzymów, których aktywność ma znaczenie w diagnostyce chorób wątroby.

Gdzie można wykonać laboratoryjne badania wątroby?

Laboratoryjne badania wątroby w ramach profilaktyki zdrowia lub zaleceń lekarza można wykonać m.in. w Punktach Pobrań ALAB laboratoria. Pacjenci mogą korzystać z pojedynczych badań lub pakietów zawierających szereg badań umożliwiających dokonanie oceny funkcji wątroby i rozpoznanie ewentualnych schorzeń.

Badania można zakupić online za pośrednictwem strony internetowej ALAB laboratoria. W celu oddania próbek krwi do badań wystarczy udać się do wybranego Punktu Pobrań (ponad 600 PP dostępnych w całej Polsce). Wyniki można odebrać przez internet.

Czym jest badanie elektrofizjologiczne

Experto24.pl

Mon, 03 Sep 2012 00:00:00 +0200

Badanie elektrofizjologiczne polega na wprowadzeniu do serca cewników dzięki którym można ocenić stan serca oraz dokładnie zbadać zaburzenia rytmu serca. Po przeprowadzeniu badania lekarz może podjąć decyzję czy danemu pacjentowi będzie konieczne wszczepienie rozrusznika serca, defibrylatora czy może wskazane jest tylko leczenie za pomocą lekarstw.

Jak wygląda badanie elektrofizjologiczne

Badanie jest badaniem inwazyjnym. Chory pozostaje na kilka dni w szpitalu. Polega ono na wprowadzeniu do serca cewników poprzez żyły udowe lub nieco rzadziej żyłę podobojczykową. Poprzez cewniki zwane również elektrodami dochodzi do stymulacji elektrycznej serca. Każdy pacjent jest podpięty do komputera poprzez który wysyłane są indywidualnie dobrane pobudzenia elektryczne. Badanie to pozwala na wyzwolenie nieprawidłowych częstoskurczy serca.

Dokładna ocena wyników zezwoli oszacować pracę pod względem elektrycznego mechanizmu serca, a także oszacować umiejscowienie występowania tzw. częstoskurczów serca.

Podczas badania pacjent jest przytomny i w stałym kontakcie z lekarzami. Czas badania trwa od 1 do 3 godzin, jednak różni się u poszczególnych pacjentów.

Zakwalifikowanie na badanie elektrofizjologiczne leży w gestii lekarza kardiologa. To on decyduje czy u danego pacjent z zaburzeniem serca jest wskazane podjęcie takiego badania. Kwalifikacja odbywa się na zasadzie zebranego wywiadu, ogólnego stanu zdrowia oraz wyników badań nieinwazyjnych tj. EKG, echo serca, Holter czy testy wysiłkowe.

Jak przygotować się do badania elektrofizjologicznego

Pacjent oczekujący na badanie powinien być na czczo lub zaprzestać spożywania posiłków i picia na 6 godzin przed rozpoczęciem badania. Zażywanie leków jest indywidualnie zalecane i wcześniej ustalone z lekarzem prowadzącym.

Wskazane jest ogolenie obu pachwin na dzień przed badaniem.

Zobacz także:

• Na czym polega badanie EKG spoczynkowe i wysiłkowe
• Jak się przygotować do koronarografii
• Jakie są wskazania i przeciwwskazania do wykonania koronarografii

Jak się przygotować do koronarografii

Experto24.pl

Mon, 03 Sep 2012 00:00:00 +0200

Koronarografia zwana jest również angiokardiografią lub cewnikowaniem serca. Jest badaniem radiologicznym stosowanym w diagnostyce choroby niedokrwiennej serca w celu sprawdzenia ukrwienia mięśnia sercowego.

Na podstawie badania koronarografii możliwe jest trafne zakwalifikowanie pacjenta do przezskórnej interwencji wieńcowej tzw. PCI lub do wszczepienia omijających pomostów.

Dzięki koronarografii możliwa jest ocena tętnic wieńcowych pod względem różnego rodzaju zmian zwężających oraz ich lokalizacji i wielkości. Już podczas trwania badania lekarze są w stanie dobrać odpowiedni i właściwy sposób leczenia indywidualny dla każdego pacjenta.

Przygotowanie do badania koronarografii

Pacjent poddający się badaniu koronarografii powinien mieć wykonane szczepienie przeciwko żółtaczce typu B oraz szereg podstawowych badań: morfologię krwi, wysycenie kreatyniny, badanie moczu.

Przebieg badania koronarografii

Czas trwania badania jest uwarunkowany od stopnia ciężkości stanu pacjenta. Zazwyczaj plasuje się od kilku minut do nawet półtorej godziny. Pacjent w trakcie całego badania przebywa w pozycji leżącej, a znieczulenie jest przeważnie znieczuleniem miejscowym.

Badanie koronarografii polega na wprowadzeniu poprzez tętnicę udową lub ramienną cewnika sięgającego zarówno do prawej jak i lewej tętnicy wieńcowej. Cewnik umożliwia podanie środka kontrastowego dzięki któremu na obrazie rentgenowskim można zauważyć wyszukiwane zwężenia lub/i zablokowania tętnic.

Po badaniu wskazany jest sześciogodzinny odpoczynek. To czas na podgojenie się tętnicy przez którą wprowadzany był cewnik, aby nie doszło do krwotoku czy innych komplikacji.

Zobacz także:

• Na czym polega koronarografia
• Na czym polega badanie EKG spoczynkowe i wysiłkowe
• Pierwsza pomoc przy zawale serca

Co to jest test pochyleniowy

Experto24.pl

Mon, 03 Sep 2012 00:00:00 +0200

Test pochyleniowy często spotykany jest pod nazwą tilt test. To badanie, które stosuje się w przypadku zemdleń i/lub zasłabnięć. Dzięki niemu można ustalić czy owe zasłabnięcie nie jest wywołane na skutek niewłaściwej pracy układu krążeniowego. W momencie kiedy potrzebny jest wzrost ciśnienia krwi następuje jego obniżenie oraz zwolnienie pracy serca. Nazwa takiego omdlenia brzmi wazowagalne.

Tilt test wykonuje się w warunkach podobnych, w których najczęściej dochodzi do omdlenia a mianowicie podczas zmian pozycji ciała w trakcie pionizacji. Pacjent poddawany badaniu powinien być na czczo.

Badany umieszczany jest na specjalnym do tego typu testu ruchomym stole pionizacyjnym. Następnie zostaje przypinany pasami bezpieczeństwa. W trakcie badania kontrolowane jest ciśnienie tętnicze, puls oraz EKG mięśnia sercowego zarówno w pozycji spoczynkowej, jak i w momencie pionizacji (pochylanie stołu do 80 stopni).

Na początek pacjent poddany jest próbie postawienia bez podania leku dożylnego na czas do 30 minut po czym następuje powtórzenie badania z zastosowaniem leku. Lek, którym jest nitrogliceryna bądź izoproterenol stosuje się w celu zwiększenia prowokacji za pomocą farmakologii.

Czas badania nie przekracza 1,5 godziny. Badanie kończy się w momencie przejścia z każdego z etapów lub gdy dojdzie do wcześniejszego omdlenia.

Wskazaniem do wykonania takiego testu jest sprawdzenie przyczyny różnego rodzaju zasłabnięć, nieprawidłowe wyniki badań nieinwazyjnych czy niepokojące dolegliwości chorego.

Na takie badanie kieruje kardiolog bądź lekarz internista.

Test pochyleniowy jest badaniem bezpiecznym, nie odnotowano jak dotąd powikłań po jego wykonaniu.

Zobacz także:

• Jak pomóc osobie, która zemdlała
• Na czym polega spirometria
• Na czym polega koronarografia

Jakie są wskazania i przeciwwskazania do wykonania koronarografii

Experto24.pl

Mon, 03 Sep 2012 00:00:00 +0200

Koronarografia jest badaniem radiologicznym stosowanym w diagnostyce choroby niedokrwiennej serca w celu sprawdzenia ukrwienia mięśnia sercowego. Istnieje wiele przeciwwskazań do przeprowadzenia tego badania. Są to między innymi: obrzęki płuc, nadciśnienie tętnicze czy skaza krwotoczna. Po przeprowadzeniu badania koronarografii u niektórych pacjentów występują powikłania.

Kiedy wykonuje się badanie koronarografii

Do badania koronarografii wskazań jest bardzo dużo. Wśród najczęstszych należy wymienić chorobę wieńcową (jej rozpoznanie, zaawansowanie lub też wykluczenie), zauważalne kliniczne zmiany w tętnicach wieńcowych, tętniaki czy rozwarstwienie aorty, zawał mięśnia sercowego w trakcie którego wyraźnie podniósł się odcinek ST, wykrycie stabilnej dławicy piersiowej, wady zastawkowe, niewydolność serca, przebyte nagłe zatrzymanie krążenia, dławica piersiowa z kardiomiopatią przerostową, ostre zespoły wieńcowe.

Jakie są przeciwwskazania do przeprowadzenia badania koronarografii

Istnieje równie dużo przeciwwskazań do wykonania tego typu badania. Głównym przeciwwskazaniem jest niewyrażenie zgody na badanie przez samego pacjenta. Wśród pozostałych przeciwwskazań znajdują się: obrzęki płuc, ciężka niewydolność nerek, nadciśnienie tętnicze czy skaza krwotoczna, niedawno przebyty udar mózgu, zapalenie wsierdzia mięśnia sercowego. Do przeciwwskazań należą również alergie na środek kontrastowy czy różnego rodzaju zatrucia glikozydami naparstnicy.

Jakie są powikłania po wykonaniu badania koronarografii

Badanie koronarografii niesie za sobą ryzyko wystąpienia powikłań. Mogą to być powikłania miejscowe lub ogólne dotyczące całego organizmu. Powikłania miejscowe dotyczą przede wszystkim naczynia po przez które wykonywane było badanie. Są nimi różnego typu krwiaki, krwotoki z naczynia, zatory czy tętniaki. Natomiast wśród powikłań ogólnych wyróżnić można wstrząs anafilaktyczny wywołany podaniem kontrastu oraz nefropatia kontrastowa czyli uszkodzenie nerek na skutek podania środka kontrastowego.

Zobacz także:

• Na czym polega badanie EKG spoczynkowe i wysiłkowe
• Jak się przygotować do koronarografii
• Na czym polega koronarografia

Czym jest RPE

Experto24.pl

Thu, 30 Aug 2012 00:00:00 +0200

Zwykle chcąc określić intensywność podejmowanej aktywności fizycznej kierujemy się intuicją poprzez ocenę ilości wylanego potu lub mierząc tętno. Jednak fakt solidnego spocenia się nie zawsze oznacza, że Twój trening był bardzo intensywny. Aby uzyskać wymierne wyniki powinieneś zastosować RPE.

RPE to skrót od Rate of Perceived Exertion, czyli poziomu intensywności wysiłku. To metoda polegająca na ocenie możliwości rozmowy podczas wykonywania aktywności fizycznej. Obliczanie RPE jest niezwykle proste. Bezpośrednio po wysiłku wypowiadasz kilka słów i konfrontujesz styl mowy z dziesięciostopniową skalą odczuwalności zakończonych ćwiczeń.

Jeśli nie masz najmniejszych problemów z rozmową, Twoje RPE kształtuje się na poziomie 1 i 2, czyli intensywność zajęć była bardzo niska.

Lekki trening o niewielkim wysiłku miałeś wówczas, gdy mówisz z lekkim wysiłkiem, trochę niewyraźnie. Skala RPE sięga poziomu 3 i 4.

Wypowiadanie słów sprawia Ci wyraźne problemy. Poziom wysiłku był średni – RPE = 5.

Mówienie wiąże się ze sporym wysiłkiem? Osiągnąłeś średnio wysoką intensywność treningu RPE = 6 i 7.

Przeprowadzenie rozmowy wymagałoby od Ciebie ogromnego wysiłku? Poziom RPE jest bardzo wysoki i wynosi 8.

Gdy nie możesz wydobyć z siebie słowa poziom Twojego wysiłku był ekstremalny, a RPE sięgnęło stopień 9 i 10.

Osoby rozpoczynające przygodę ze sportem lub wznawiające trening po przerwie spowodowanej np. kontuzją powinny osiągać maksymalnie czwarty stopień intensywności ćwiczeń.

Z kolei jeśli utrzymanie regularnej aktywności fizycznej każdorazowo nieprzekraczającej piątego stopnia RPE jest najefektywniejsze, gdy chcesz spalić nadmiar tkanki tłuszczowej. Dzieje się tak, ponieważ umiarkowanie forsowany organizm jest w stanie dłużej wykonywać dane ćwiczenia i powtarzać je niemal codziennie. W ten sposób gubisz zbędne kilogramy. Jednak ogólna wydolność i kondycja organizmu nie ulegnie zmianie, dlatego warto zadbać o różny poziom intensywności podejmowanych aktywności fizycznych.

Kiedy występuje nadmiar potasu lub niedobór potasu

Experto24.pl

Thu, 23 Aug 2012 00:00:00 +0200

Potas w ludzkim organizmie pełni wiele ważnych funkcji. Uznaną normą ilości potasu we krwi jest od 3.5 do 5 mmol/l. Potas jest dominującym kationem płynu wewnątrzkomórkowego. Nadmiar potasu we krwi nazywany jest hiperkaliemią, a niedobór - hipokaliemią.

Rola potasu w organizmie

Potas przemieszcza się z przestrzeni wewnątrzkomórkowej do zewnątrzkomórkowej i odwrotnie. Łatwe przemieszczanie sprzyja odżywieniu komórek oraz usuwaniu zbędnych produktów przemiany materii. Główną rolą potasu jest regulacja gospodarki wodnej a przez to ciśnienia tętniczego oraz pracy nerek.

Nadmiar potasu we krwi

Gdy potasu we krwi jest za dużo, mamy do czynienia z hiperkaliemią. Dzieje się tak gdy upośledzony jest mechanizm wydalania potasu z moczem oraz zbyt dużego uwalniania potasu z komórek. Z takim stanem spotykamy się przy:

• odwodnieniu,
• zmiażdżeniu,
• niewydolności nerek,
• zatruciach,
• niedotlenieniu tkanek,
• mocznicy,
• chorobie Addisona,
• długotrwałej hipoglikemi,
• przy stosowaniu niektórych leków.

Niedobór potasu we krwi

Sytuacja odwrotna, a więc gdy jonów potasowych jest za mało nazywamy fachowo hipokaliemią. Jest ona najczęściej wynikiem nadmiernej utraty potasu przez przewód pokarmowy, rzadziej przez nerki. Hipokaliemię mogą spowodować:

• długotrwałe wymioty,
• biegunki,
• przetoki żołądkowo-jelitowe,
• kwasica,
• hiperaldosteronizm,
• stosowanie leków moczopędnych i testosteronu.

Niewystarczająca ilość potasu często występuje u chorych po przeprowadzonym zabiegu operacyjnym, a także u osób odżywianych przy pomocy sondy lub pozajelitowo.

Zobacz także:

• Jak odczytać wyniki morfologii - płytki krwi (PLT)
• Jak odczytać wyniki morfologii - Leukocyty (WBC)
• Jak odczytać wyniki morfologii - MCV i Hematokryt (HCT)

Jak odczytać badania moczu

Experto24.pl

Thu, 23 Aug 2012 00:00:00 +0200

Badanie ogólne moczu polega na badaniu jego właściwości fizyko-chemicznych. Poszukuje się i ocenia także znajdujące się w moczu różnego rodzaju komórki. Badanie ogólne moczu należy do podstawowych badań stosowanych w medycynie. Jest tanie, bezinwazyjne i ogólnie dostępne.

Badanie moczu pozwala wykrywać stany patologiczne w obrębie układu moczowego, wątroby i wielu innych. Co istotne, analiza moczu może wskazać na istnienie choroby, jeszcze przed wystąpieniem pierwszych objawów.

Przygotowanie do badania

Specjalne przygotowanie do badania nie jest konieczne. Przed oddaniem moczu należy podmyć okolice intymne wodą z mydłem. Mocz należy pobrać rano po przebudzeniu. Próbkę zbieramy do specjalnego, wyjałowionego pojemnika. Należy oddać mocz w ilości co najmniej 100 mililitrów. Wówczas jesteśmy pewni, że wystarczy do analizy wszystkich właściwości. Pierwszą partię moczu należy oddać do toalety, a do badania wykorzystać mocz ze środkowego strumienia.

W miarę możliwości próbkę należy dostarczyć jak najszybciej do laboratorium. Jeżeli z jakiś powodów nie jest to możliwe, możemy przetrzymać mocz w warunkach zaciemnionych w temperaturze nie przekraczającej 4 stopni Celsjusza.

Badanie ogólne moczu – wyniki

W badaniu ogólnym moczu oceniamy jego zabarwienie, przejrzystość, ph i ciężar właściwy. Na barwę moczu wpływ ma stopień jego zagęszczenia, ph oraz ilość barwnika (urohromu). W warunkach fizjologii mocz powinien mieć zabarwienie jasno żółte (słomkowe). Jeżeli jednak zobaczymy w toalecie mocz o zabarwieniu czerwonym nie należy panikować. Czerwone zabarwienie wynikać może ze zjedzonych pokarmów. Tendencje do zabarwiania mają buraki, rabarbar czy marchewka. Krwiste zabarwienie z kolei może świadczyć o utracie krwinek czerwonych, a tak dzieje się w stanach uszkodzenia nerek, skazie krwotocznej lub przy obecności kamieni nerkowych.

Barwa brunatna wskazuje na zawartość w moczu bilirubiny i może towarzyszyć żółtaczce. Barwa zmienia się także pod wpływem przyjmowanych leków (na ulotce takich medykamentów powinna być zamieszczona stosowna informacja).

Kolejna cecha prawidłowego moczu to jego przejrzystość. Mętny mocz występuje między innymi w stanach ropnych układu moczowego, a także w kamicy nerkowej.

Odczyn moczu w warunkach prawidłowych jest kwaśny. Występujące ph zasadowe może świadczyć o nieprawidłowościach w pracy nerek, kamicy bądź zakażeniu układu moczowego bakteriami.

Ostatnią właściwością badaną w ogólnej analizie moczu jest jego ciężar właściwy. Prawidłowo mieści się między 1,023 a 1,035 g/cm³. Niższy ciężar właściwy moczu może świadczyć o niewydolności nerek.

Badanie biochemiczne moczu - wyniki

W badaniu biomechanicznym ocenia się obecność w moczu następujących składników: bakterii, ciał ketonowych, glukozy, białka, bilirubiny, krwinek białych i czerwonych, kreatyniny, kwasu moczowego i mocznika.

W zdrowym moczu nie powinno być zarówno bakterii, cukru, białka, jak i ciał ketonowych. Obecność bakterii może świadczyć o toczącym się procesie zapalnym układu moczowego.

Białko znajdujące się w urynie może oznaczać stan przemęczenia, podwyższonej temperatury. Jeżeli jednak stan ten utrzymuje się, możemy mieć do czynienia z patologią pracy nerek i układu moczowego. Stan, w którym z moczem wydalane jest ponad 150 mg białka na dobę nazywamy białkomoczem.

Obecność cukru (glukozy) w moczu sugeruje cukrzycę. Jeżeli wcześniej została zdiagnozowana, oznacza nieprawidłowe leczenie.

Na czym polega spirometria

Experto24.pl

Thu, 23 Aug 2012 00:00:00 +0200

Spirometria to badanie czynnościowe układu oddechowego. Pozwala ono obiektywnie ocenić prace płuc. Podczas spirometrii mierzy się objętość i pojemność płuc oraz przepływ powietrza przez płuca i oskrzela w różnych fazach cyklu oddechowego.

Badanie to wykorzystywane jest do rozpoznania, a także kontroli wyników przy popularnych chorobach układu oddechowego takich jak astma czy POChP.

Przygotowanie do spirometrii

Zaleca się, aby co najmniej cztery godziny przed badaniem nie palić papierosów i nie pić alkoholu, a dwie godziny przed nie spożywać obfitych posiłków. Ważne, aby w trakcie badania nic nie krępowało pacjenta, dlatego zaleca się luźny i wygodny ubiór.

Należy również zaniechać intensywnego wysiłku. Osoby z zaawansowanymi postaciami chorób płuc męczą się wchodząc po schodach, dlatego na badanie należy przyjść wcześniej, aby móc odpocząć.

Jak wygląda spirometria

W czasie spirometrii pacjent znajduje się w pozycji siedzącej. Procedura badania polega na maksymalnie szybkim oraz pełnym wydmuchaniu powietrza przez ustnik połączony z aparatem spirometrycznym. Następnie postępujemy zgodnie z zaleceniami osoby prowadzącej badanie.

Wyniki przesyłane są do komputera i tam analizowane. Na ich podstawie ocenia się zaawansowanie choroby oraz efekty leczenia.

Badanie jest całkowicie bezpieczne i wymaga od chorego zaangażowania i współpracy. Przed zakwalifikowaniem chorego do badania należy wykluczyć przeciwwskazania, którymi są rozpoznane tętniaki aorty i tętnic mózgowych, przebyte operacje okulistyczne, ból w klatce piersiowej lub jamie brzusznej utrudniające wdech.

Zobacz także:

• Na czym polega koronarografia
• Na czym polega kolonoskopia
• Jakie objawy mogą sugerować raka płuca

Na czym polega koronarografia

Experto24.pl

Wed, 22 Aug 2012 00:00:00 +0200

Koronarografia jest badaniem diagnostycznym stosowanym głównie w chorobie niedokrwiennej serca. Ma na celu zobrazowanie i ocenę tętnic wieńcowych. Dzięki temu można skutecznie zaplanować dalsze leczenie w postaci angioplastyki lub wykonania pomostów aortalno-wieńcowych.

Koronografia polega na wykonaniu zdjęcia rentgenowskiego, które poprzedzone jest podaniem kontrastu do tętnic wieńcowych. Kontrast ten podaje się przez tętnicę udową, promieniową bądź ramienną. Koronarografia przeprowadzana jest z reguły w szpitalu w pracowni hemodynamiki.

Nie ma konieczności stosowania znieczulenia ogólnego. Pacjent jest świadomy, przyjmuje pozycję leżącą, a następnie przez jedną z wyżej wymienionych tętnic, po wcześniejszym znieczuleniu miejscowym zostaje wprowadzona igła. Następnie igła zastąpiona zostaje tak zwaną koszulką naczyniową.

Przez nią wprowadza się cewnik, który dochodzi przez aortę do tętnic wieńcowych. Wszystko kontrolowane jest przez obraz rentgenowski. Gdy badanie przeprowadzane jest przez tętnice udową, zaleca się co najmniej sześciogodzinny odpoczynek w pozycji leżącej na plecach.

Czas badania jest bardzo indywidualny i może trwać od pięciu minut do ponad godziny. Koronarografia jest badaniem inwazyjnym. W trakcie bądź po jego wykonaniu mogą wystąpić powikłania. Są to jednak bardzo rzadkie sytuacje.

Zobacz także:

• Na czym polega badanie EKG spoczynkowe i wysiłkowe
• Pierwsza pomoc przy zawale serca
• Czy jesteś zagrożony zawałem