Do powstania wady często przyczynia się zbyt wczesna pionizacja dziecka. Przeciążanie kończyn dolnych nie wpływa korzystnie na zahamowanie rozwoju wady. Bardzo ważne jest, by zwracać uwagę na to jak dziecko siedzi. Należy bezwzględnie unikać siadu skrzyżnego tzw. po turecku, gdyż powoduje on pogłębianie wady.
Również na rozwój wady ma wpływ gwałtowny okres wzrostowy dziecka. Organizm, a zwłaszcza stawy nie są do końca przygotowane na wzmożone przeciążenia, co w konsekwencji prowadzi do szpotawości jednego bądź obu kolan.
Zalecane jest jak najczęstsze przebywanie w pozycji złączonych kolan. Mowa tu o siadzie klęcznym w pozycji tzw. „W” - kolana są wówczas złączone, a stopy rozsunięte pomiędzy pośladkami. Wskazane jest redukcja nadwagi ciała.
Dodatkowo leczenie można uzupełnić poprzez zastosowanie obcasa Thomasa albo wkładek ortopedycznych pronujących stopę. Odbywa się to tylko i wyłącznie za zgodą lekarza ortopedy. W wyniku skrócenia jednej z kończyn częstym skutecznym sposobem leczenia jest zastosowanie wkładek wyrównujących kończynę bądź zastosowanie właściwego obuwia. W cięższych przypadkach wymagane jest zastosowanie aparatu ortopedycznie korygującego lub wdrożenie leczenia operacyjnego.
W momencie rozpoznania wady szpotawości kolan zalecana jest konsultacja w poradni rehabilitacyjnej. Właściwe dobrana rehabilitacja i systematyczne wykonywanie zleconych ćwiczeń dają bardzo korzystne rokowanie, a w niektórych przypadkach nawet wyleczenie.
