Wyjazd do sanatorium - kontynuacja leczenia szpitalnego

Skierowanie na leczenie uzdrowiskowe wystawia lekarz podstawowej opieki medycznej, specjalista lub lekarz zatrudniony w szpitalu. Bierze pod uwagę aktualny stan zdrowia pacjenta, wskazania, brak wskazań lub istniejące przeciwwskazania oraz wpływ leczenia uzdrowiskowego na jego zdrowie.

Lekarz lub pacjent przesyła skierowanie do oddziału wojewódzkiego NFZ – w zamkniętej kopercie, opatrzonej napisem „skierowanie na leczenie uzdrowiskowe”. Ale to nie gwarantuje wyjazdu.

Wniosek ocenia specjalista balneoklimatologii i medycyny fizykalnej lub rehabilitacji medycznej zatrudniony w oddziale funduszu, wskazując rodzaj i miejsce leczenia uzdrowiskowego. Jeżeli uzna, że takie leczenie jest nieuzasadnione, zwraca druk lekarzowi, który go wystawił. Pacjent otrzymuje informację o odmowie na piśmie. Od decyzji nie można się odwoływać. Skierowanie jest ważne 18 miesięcy, licząc od daty wystawienia. Jeżeli zostanie ustalony termin leczenia, NFZ doręcza pacjentowi potwierdzone skierowanie, nie później niż 14 dni przed datą rozpoczęcia leczenia.

Przed wyjazdem należy wykonać podstawowe badania. Skierowania na nie powinien wystawić lekarz, który wysyła nas do sanatorium. Osoby dorosłe muszą mieć wyniki: OB, morfologii krwi, moczu, RTG klatki piersiowej (jest ważne 2 lata), EKG (ważne pół roku) oraz zaświadczenie potwierdzające rozpoznanie choroby, która jest podstawą leczenia w sanatorium.

Pobyt w sanatorium przysługuje raz w roku. Zasada ta nie obowiązuje kuracjuszy, którzy pracowali w zakładach produkujących azbest. Czas leczenia jest uzależniony od rodzaju sanatorium, do którego jedziemy. Zwykle jest to 21 lub 28 dni. Osoby pracujące jadą w ramach zwolnienia lekarskiego lub urlopu.

Zakwaterowanie i wyżywienie w sanatorium uzdrowiskowym jest odpłatne. Wysokość opłaty za jeden dzień pobytu dla turnusów trwających 21 oraz 28 dni zależy od standardu pokoju. Stawkę określa minister zdrowia. Taniej jest w mniej atrakcyjnym sezonie. Zabiegi są bezpłatne. NFZ nie refunduje kosztów dojazdu.

Jeżeli powodem rezygnacji jest wypadek losowy lub choroba (np. pobyt w szpitalu), fakt ten musi być potwierdzony odpowiednim dokumentem. Wtedy zostanie wyznaczony nowy termin realizacji skierowania.