4 błędy kierowników przed procesem o błąd medyczny

Kierownik placówki medycznej powinien – zanim dojdzie do jakiegokolwiek zdarzenia medycznego – wydać zarządzenie w sprawie kontaktów pracowników i współpracowników z mediami. Takie zarządzenie powinno zawierać dwie istotne regulacje:

1. wskazać rzecznika prasowego placówki medycznej lub osobę pełniącą taką rolę (np. dyrektor szpitala),
2. wprowadzić zakaz wypowiadania się pracowników do mediów w sprawach dotyczących placówki medycznej bez zgody kierownika.

Kierownicy placówek medycznych dość powszechnie powołują komisje wewnątrzszpitalne do oceny danego zdarzenia niepożądanego. Jest to drugi, poważny błąd. Powołanie takiej komisji ma pewnie plusy, ponieważ pozwala przekazać mediom informacje („powołaliśmy komisję, która pracuje nad oceną tej sytuacji”) i zyskać trochę czasu na przemyślenie strategii. Z punktu prawnego ma jednak więcej minusów.

Placówki medyczne nie powinny powoływać komisji wewnątrzszpitalnych do oceny zdarzenia niepożądanego, ponieważ dostarczają one wielu dowodów pełnomocnikom pacjentów.

Po pierwsze, powołana komisja musi się oficjalnie spotykać i tworzyć protokoły spotkań. Następnie powinna podsumować swoją działalność oceną sprawy (np. wnioskami, opinią, stanowiskiem). W sensie prawnym komisja tworzy dowody, które mogą być potem włączone do materiału dowodowego sprawy (np. ocena komisji). Dowody te niekoniecznie muszą być korzystne dla placówki medycznej. Po drugie, w komisji uczestniczą pracownicy jako jej członkowie. Mogą być potem wezwani do przesłuchania jako świadkowie na okoliczność ustaleń podjętych przez komisję lub oceny sprawy.

Kolejnym błędem, który popełniają kierownicy placówek medycznych, jest natychmiastowa zmiana procedur postępowania medycznego po zaistnieniu zdarzenia niepożądanego. Sąd może odebrać takie działanie jako przyznanie, że zmieniona procedura była niewłaściwa lub niekompletna. Pełnomocnik może przedstawić zastąpienie starej procedury nową jako wadliwy proces udzielania świadczeń zdrowotnych w placówce.