Nowe zasady pomocy psychologiczno-pedagogicznej – rok szkolny 2013/2014

Od dawna dyrektorzy szkół skarżą się na zalew procedur biurokratycznych i niepotrzebnej dokumentacji. Wychodząc naprzeciw ich oczekiwaniom, Ministerstwo Edukacji Narodowej uprościło dokumentowanie pomocy psychologiczno-pedagogicznej w szkołach.

• opracowywania kart indywidualnych potrzeb ucznia (KIPU) oraz planów działań wspierających (PDW) na rzecz indywidualnych lub grupowych programów pomocy psychologiczno-pedagogicznej dokumentowanej w dzienniku zajęć,
• tworzenia zespołu dla każdego ucznia wymagającego pomocy, do którego zadań należało planowanie i koordynowanie udzielanej uczniowi pomocy − teraz zadania te wykonywał będzie wychowawca klasy lub dyrektor, których obowiązkiem będzie współpraca z rodzicami oraz z nauczycielami, specjalistami i poradnią psychologiczno-pedagogiczną).

Rozszerzono listę osób i instytucji, które mogą inicjować udzielanie przez przedszkole, szkołę i placówkę pomocy psychologiczno-pedagogicznej. Teraz są to także:

• dyrektor przedszkola, szkoły lub placówki,
• kurator sądowy,
• pracownik socjalny,
• asystent rodziny,
• pielęgniarka środowiska nauczania i wychowania,
• higienistka szkolna.

• dodanie warsztatów do listy form pomocy psychologiczno-pedagogicznej udzielanej przez szkoły;
• dodanie zajęć rozwijających uzdolnienia do listy form pomocy psychologiczno-pedagogicznej udzielanej przez przedszkola i placówki;
• wprowadzenie form pomocy psychologiczno-pedagogicznej w szkołach dla dorosłych − będą to zajęcia związane z wyborem kierunku kształcenia i zawodu oraz planowaniem kształcenia i kariery zawodowej, a także porady, konsultacje, warsztaty i szkolenia,
• wymienienie czynności, jakie nauczyciele, wychowawcy grup wychowawczych i specjaliści prowadzący zajęcia z uczniem, podejmują w celu udzielenia dzieciom i młodzieży odpowiedniej formy pomocy psychologiczno-pedagogicznej (§ 19 ust. 1 i 2 rozporządzenia).