Wymianę opon można zaliczyć do kosztów podatkowych

Z ustaw o podatku dochodowym wynika, że wydatki na wymianę części składowych środka trwałego zwiększają jego wartość początkową, jedynie w sytuacji gdy w wyniku tej operacji dojdzie do jego ulepszenia. Z ulepszeniem w wyniku wymiany części składowej mamy do czynienia, gdy równocześnie jednostkowa cena nabycia części składowej przekracza 3.500 zł i podatnik dokonuje przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji danego środka trwałego, powodującej wzrost jego wartości użytkowej.

W przypadku wymiany opon trudno mówić o uzyskaniu przez samochód nowych funkcji użytkowych. Wymiana ta przyczynia się wprawdzie do zwiększenia bezpieczeństwa, może być realizacją wymagań prawnych (gdy np. autem jeździmy do Niemiec, gdzie są one obowiązkowe), ale nie można w żaden sposób tu wskazać mierzalnego wzrostu wartości użytkowej. Zatem wydatek poniesiony na ten cel, bez względu na jego wysokość, nie jest ulepszeniem samochodu; należy go uznać za wydatek związany z bieżącą eksploatacją, podlegający zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w dacie poniesienia.

W przypadku samochodu osobowego niewprowadzonego do ewidencji środków trwałych wszystkie wydatki związane z jego bieżącą eksploatacją zalicza się do kosztów uzyskania przychodów jedynie do wysokości określonego limitu. Wyznacza go kwota będąca wynikiem pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu oraz stawki za 1 km przebiegu, określonej w odrębnych przepisach. W ramach limitu tzw. kilometrówki przedsiębiorca może rozliczyć obok m.in. wydatków na zakup paliwa, oleju, mycie samochodu, bieżące naprawy, wydatków związanych z okresowymi przeglądami oraz opłat parkingowych, również wydatki na zakup opon zimowych i ich wymianę.