Podstawą opodatkowania, podobnie jak przy opodatkowaniu na zasadach ogólnych jest dochód, czyli nadwyżka sumy przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.
Podatnicy mają obowiązek do wpłacania zaliczek na podatek dochodowy, bez wezwania, do dnia 20 każdego miesiąca. Zaliczka stanowi 19% wyliczonego dochodu (pomniejszonego o składki na ubezpieczenie społeczne – o ile nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów) pomniejszona o zapłacone składki na ubezpieczenie zdrowotne.
Zasady prowadzenia ewidencji dla celów podatkowych są analogiczne jak w przypadku opodatkowania na zasadach ogólnych, to znaczy, że podatnicy prowadzą albo podatkową księgę przychodów i rozchodów albo księgi rachunkowe.
Opodatkowanie dochodów według liniowej 19-proc. stawki podatku nie jest dostępne dla ogółu podatników prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą. Ustawodawca w art. 9a ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymienia szczegółowo przesłanki powodujące utratę prawa do tego rodzaju opodatkowania.
Okazuje się, że jeżeli podatnik, który wybrał opodatkowanie podatkiem liniowym, uzyska z pozarolniczej działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie lub w formie spółki niemającej osobowości prawnej przychody ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, z tytułu czynności odpowiadających czynnościom, które podatnik lub co najmniej jeden ze wspólników:
- wykonywał w roku poprzedzającym rok podatkowy lub
- wykonywał lub wykonuje w roku podatkowym w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy, to podatnik ten traci w roku podatkowym prawo do opodatkowania w ten sposób.
