Wartość częściowo odpłatnego świadczenia w postaci szczepienia ochronnego stanowi po stronie pracownika przychód ze stosunku pracy. Momentem osiągnięcia przychodu z tego tytułu jest dzień otrzymania świadczenia, a nie dzień, w którym pracownik faktycznie udał się do gabinetu zabiegowego.
Przychodami ze stosunku pracy są nie tylko wypłaty pieniężne, ale także wartość świadczeń w formie rzeczowej bądź w postaci usługi, odpłatnych częściowo lub fundowanych przez pracodawcę w całości, bez względu na źródło ich finansowania. Mogą to być wszelkie świadczenia stanowiące dla pracownika przysporzenie majątkowe i wynikające z łączącego obie strony stosunku pracy. Należy do nich zaliczyć także wartość dobrowolnych świadczeń zdrowotnych, w tym szczepień ochronnych dla pracowników.
Szczepienia ochronne są w określonych miejscach pracy obowiązkowe. Pracodawca na podstawie odpowiednich przepisów jest zmuszony uodpornić pracowników na zagrażające zdrowiu wirusy czy inne szkodliwe czynniki, jak pasożyty, grzyby czy bakterie.
- dobrowolne, które pracodawca organizuje, by ograniczyć absencje chorobowe w okresach jesienno-zimowych, oraz
- obowiązkowe, które pracownikowi przysługują nieodpłatnie na podstawie odrębnych przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy.
Szczepienia nieobowiązkowe są przychodem z etatu
Pierwsza grupa stanowi przychód z etatu i podlega obciążeniu podatkowemu. Natomiast szczepienia obligatoryjne są przychodem, ale zwolnionym z opodatkowania. Wolne z podatku dochodowego są bowiem świadczenia rzeczowe i ekwiwalenty za te świadczenia, przysługujące na podstawie przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, jeżeli zasady ich przyznawania wynikają z odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw.
W razie zatrudniania pracownika w warunkach narażenia na działanie szkodliwych czynników biologicznych, pracodawca stosuje wszelkie dostępne środki eliminujące narażenie, a jeżeli jest to niemożliwe – ograniczające stopień tego narażenia, przy odpowiednim wykorzystaniu osiągnięć nauki i techniki.
Jeżeli pracodawca uznaniowo postanowił objąć pracowników ochroną przed zachorowaniem na grypę, oferując im szczepionki, i nie robi tego na podstawie przepisów o bhp, to opłacana przez pracodawcę część wartości substancji leczniczej zwiększa przychód po stronie pracownika, od którego należy pobrać stosowną zaliczkę na podatek.
Szczepienie przeciwko grypie jest przychodem pracownika
Świadczenia niepieniężne stają się przychodem, jeżeli pracownik je otrzymał. Oznacza to, że przychód powstaje w momencie przekazania szczepionki pracownikowi. Wartość szczepionki wycenia się według ceny zakupu – w przypadku usług zakupionych. W przypadku świadczeń częściowo odpłatnych przychodem pracownika jest tylko różnica między wartością świadczenia ustaloną według ceny zakupu a odpłatnością ponoszoną przez pracownika.
Czasami zdarza się, że pracodawca zawiera umowę z placówką medyczną na przeprowadzenie akcji szczepienia. Wówczas pracownicy np. udają się do ośrodka zdrowia i tam poddają się zabiegowi lub – gdy jest odpowiednio duża grupa chętnych – szczepienia są organizowane w zakładzie pracy. Wówczas przychodem pracownika, w miesiącu przyjęcia szczepienia, jest nie tylko koszt samej szczepionki, ale również sprzęt do aplikacji (igła, strzykawka) oraz usługi wykonania iniekcji. Taki koszt powinien wynikać z faktury lub umowy.
Izabela Nowacka, specjalista ds. kadrowo-płacowych
Zobacz także:
