Nadpłacony zasiłek można odliczyć w zeznaniu rocznym

Może się zdarzyć, że pracodawca wypłaci pracownikowi zbyt wysokie kwoty (np. zasiłku chorobowego). Wówczas pracownik zobowiązany jest do zwrotu nadpłaconych kwot (jednorazowo lub w miesięcznych ratach). Z kolei pracodawca ma obowiązek zwrotu do ZUS różnicy w zasiłkach. Nadpłacone zaliczki na podatek dochodowy może rozliczyć pracodawca lub sam pracownik.

Co do zasady, zwróconą przez pracownika kwotę płatnik powinien rozliczyć przy obliczaniu zaliczki na podatek od należnego tej osobie wynagrodzenia z umowy o pracę. Zgodnie z art. 41b ustawy o PIT jeżeli podatnik dokonał zwrotu nienależnie pobranych świadczeń, które uprzednio zwiększyły jego dochód podlegający opodatkowaniu, to przy ustalaniu wysokości podatku (zaliczek) płatnik powinien odjąć od dochodu kwotę dokonanych zwrotów, łącznie z pobranym podatkiem (zaliczką). Oznacza to po stronie płatnika konieczność pomniejszenia miesięcznego dochodu pracownika (ustalanego dla celów obliczenia zaliczki) o dokonany przez tę osobę zwrot.

W sytuacji, gdyby pracownik zwracał nienależnie otrzymane świadczenie np. w miesięcznych ratach, wówczas płatnik w każdym miesiącu powinien pomniejszyć jego dochód o kwotę zwrotu. Gdyby kwota dokonanego zwrotu w danym miesiącu przekraczała dochód pracownika w tym okresie, to o różnicę pomniejsza się dochód z miesiąca następnego, aż do pełnego rozliczenia zwrotu.

Kwoty zwróconych przez pracownika świadczeń, wpływające na zmniejszenie zaliczki na podatek dochodowy należy wykazać w informacji PIT-11 za rok, w którym doszło do zwrotu. Nie ma obowiązku dokonania z tego tytułu korekty PIT-4R za rok, w którym doszło do wypłat zawyżonych świadczeń.

Gdyby kwota zwrotu nie została rozliczona przez płatnika w danym roku podatkowym, pracownik sam powinien dokonać takiego rozliczenia. Przysługuje mu prawo do odliczenia tego zwrotu od dochodu w zeznaniu rocznym (np. PIT-37 i w załączniku PIT/O) składanym za rok, w którym nastąpił zwrot.