Nie wszystkie wielkanocne wydatki można wliczyć do kosztów podatkowych

Kategoria: PIT
Data: 20-03-2015 r.

Świąteczne świadczenia na rzecz pracowników mogą być finansowane albo ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych albo ze środków obrotowych firmy. W zależności od tego, z których funduszy zostaną pokryte te wydatki, będą zależeć podatkowe skutki omawianych działań zarówno po stronie zakładu pracy jak i będących beneficjentami omawianych świadczeń pracowników.

Jeśli pracodawca finansuje zakup paczek świątecznych na zasadach określonych w ustawie z 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, wówczas ich wartość powinna być zróżnicowana w zależności od sytuacji materialnej, życiowej, rodzinnej itp. obdarowanej osoby. Natomiast w przypadku gdy wszyscy pracownicy otrzymują paczki o takiej samej wartości, to środki na ich zakup nie mogą pochodzić z ZFŚS, chyba że te osoby są w podobnej sytuacji.

Co do zasady otrzymanie przez pracownika świadczenia w postaci paczki świątecznej skutkuje u niego powstaniem przychodu ze stosunku racy na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa o PIT). Jednak nie od każdej otrzymanej paczki pracownik będzie musiał zapłacić PIT.

Jeżeli wartość świadczeń rzeczowych, w tym paczek świątecznych, oraz świadczeń pieniężnych pokrytych w całości ze środków ZFŚS lub z funduszy związków zawodowych nie przekroczyła u danego pracownika od początku roku kwoty 380 zł, to zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o PIT wartości tych prezentów pracodawca nie musi doliczać do jej przychodów podlegających opodatkowaniu.

Natomiast przekroczenie ww. limitu w ciągu roku spowoduje, że powstałą nadwyżkę pracodawca będzie musiał doliczyć do pozostałych przychodów ze stosunku pracy, osiągniętych przez pracownika w danym miesiącu i opodatkować PIT. Przy czym użyty w treści art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o PIT zwrot „w całości” wskazuje, że aby omawiane świadczenie podlegało zwolnieniu od podatku, musi być całkowicie pokryte ze wskazanych w tym przepisie źródeł.

Z punktu widzenia pracowników mniej korzystne będzie sfinansowanie paczek świątecznych ze środków obrotowych firmy. Wówczas bowiem wartość tych świadczeń u wspomnianych osób będzie w całości podlegać opodatkowaniu PIT, niezależnie od ich wysokości (z zastrzeżeniem dotyczącym emerytów i rencistów, o czym później).

Prezenty mogą otrzymać również dzieci pracowników

Trzeba pamiętać o tym, że do przychodów pracownika ze stosunku pracy należy doliczyć również wartość świadczeń dotyczących jego rodziny, a więc także np. wartość paczek świątecznych ze słodyczami przekazanych z okazji świąt Wielkanocnych jego dzieciom. Jak bowiem podkreślały organy podatkowe gdyby nie łączący pracownika z pracodawcą stosunek pracy, to krewni tej osoby nie otrzymaliby od jej zakładu pracy żadnego wsparcia. Takie wnioski nasuwają się np. z interpretacji dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 28 lutego 2014 r. (nr ILPB1/415-1334/13-2/AA). Przychód pracownika w takich przypadkach należy ustalić na analogicznych zasadach, jakie obowiązywałyby gdyby to świadczenie bezpośrednio otrzymał sam pracownik (a więc także z uwzględnieniem limitowanego zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o PIT, w razie sfinansowania świadczenia z ZFŚS).

Przykład:

Prezenty dla dzieci
Dziecko pracownika spółki „XYZ” otrzymało na tradycyjnego „Zająca” paczkę ze słodyczami i owocami cytrusowymi o wartości 80 zł. Zakup paczki został sfinansowany ze środków ZFŚS. Ponieważ wartość świadczenia nie przekroczyła w rozpatrywanym przypadku kwoty 380 zł, pracownik zaś nie otrzymał wcześniej w br. żadnych innych świadczeń ze wspomnianego funduszu, spółka jako płatnik nie pobrała i nie odprowadziła z tego tytułu PIT.

Inną niż paczki popularną formą gratyfikowania pracowników z okazji różnego rodzaju świąt, w tym Wielkanocnych są bony towarowe. Ich wartość będzie dla pracownika przychodem podlegającym opodatkowaniu bez względu na to, czy zostały sfinansowane ze środków obrotowych pracodawcy, czy też z ZFŚS – niezależnie od ich wartości. Ustawodawca w art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o PIT wyłączył bowiem z przewidzianego w tym przepisie zwolnienia bony (talony i inne znaki), uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi.

W celu optymalizacji świadczeń świątecznych warto rozważyć przekazanie pracownikom z ZFŚS, zamiast tradycyjnych bonów towarowych tzw. kart przedpłaconych („prepaid”).

Ponieważ na koncie takiej karty zgromadzone są środki pieniężne, nie należy jej traktować jako bonu, talonu czy innego znaku uprawniającego do jej wymiany na towary lub usługi, lecz jako kartę płatniczą zapewniającą bieżący dostęp do ww. środków. W konsekwencji przekazanie pracownikowi takiej karty powszechnie uważa się za świadczenie pieniężne objęte zwolnieniem na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o PIT, pod warunkiem że objęta nią kwota nie przekroczy kwoty 380 zł, a jej zakup (jak i późniejsze zasilenie) zostaną dokonane ze środków ZFŚS. Co istotne, takie stanowisko akceptowały również organy podatkowe, o czym świadczy np. treść interpretacji indywidualnych dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 4 czerwca 2013 r. (nr ILPB2/415-219/13-2/WS) czy dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 28 maja 2014 r. (nr IBPBII/1/415-194/14/ASz).

Jeśli jednak bony świąteczne czy wspomniane wcześniej karty „prepaid” dla pracowników zostaną zakupione ze środków obrotowych firmy, to o zwolnieniu tych świadczeń od PIT oczywiście nie może być mowy.

Mariusz Olech, specjalista ds. podatków

Zaloguj się, aby dodać komentarz

Nie masz konta? Zarejestruj się »

Zobacz także

Najważniejsze zmiany w podatkach 2016 roku

pobierz

Imprezy integracyjne

pobierz

Zmiany w podatkach 2016

pobierz

Sprawdź, jak rozliczać VAT przy okresowym braku sprzedaży

pobierz

Polecane artykuły

Array ( [docId] => 36752 )
Array ( [docId] => 36752 )