Ważne jest przeznaczenie kredytu a nie jego nazwa

Kategoria: PIT
Data: 15-10-2013 r.

Przepisy ustawy o PIT nie uzależniają możliwości zaliczania do kosztów uzyskania przychodów, wydatków poniesionych na spłatę odsetek od pożyczek (kredytów) przeznaczonych na sfinansowanie kosztów prowadzonej działalności gospodarczej, od klasyfikacji czy nazwy kredytów stosowanych przez instytucje finansowe, jak również od rodzaju zaciągniętego kredytu.

Istotne dla oceny, czy ponoszone wydatki spełniają kryterium związku z uzyskiwanym przychodem z działalności gospodarczej, jest np. to, czy spłata kredytu dotyczy składnika majątku nabytego do majątku przedsiębiorstwa lub chociażby majątku osobistego przedsiębiorcy, ale wykorzystywanego na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.

 

Oznacza to, że nie można odmówić prawa do zaliczenia w koszty zapłaconych odsetek od kredytu zaciągniętego przez podatnika na spłatę uprzednio zaciągniętego kredytu, w sytuacji gdy kredyt ten był zaciągnięty dla celów prowadzonej działalności gospodarczej.

Jednakże to na podatniku spoczywa obowiązek udowodnienia faktu, że pobrane środki (kredyt) zostały przeznaczone na cel związany z tą działalnością.

Stosownie do treści art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy. Z przepisu tego wynika, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy o CIT.

Jednak, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego związek z prowadzoną działalnością oraz to, że poniesienie tego wydatku miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, ewentualnie na zachowanie lub zabezpieczenie źródła tego przychodu.

Do kosztów uzyskania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, spełniających powyższe kryteria, nie można jednak zaliczyć wydatków osobistych osoby prowadzącej działalność gospodarczą.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT , nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów), z tym że kosztem uzyskania przychodów są wydatki na spłatę pożyczki (kredytu) w przypadku, gdy pożyczka (kredyt) była waloryzowana kursem waluty obcej, jeżeli:

  • pożyczkobiorca (kredytobiorca) w związku ze spłatą pożyczki (kredytu) zwraca kwotę kapitału większą niż kwota otrzymanej pożyczki (kredytu) ‒ w wysokości różnicy pomiędzy kwotą zwrotu kapitału a kwotą otrzymanej pożyczki (kredytu);

  • pożyczkodawca (kredytodawca) otrzymuje środki pieniężne stanowiące spłatę kapitału w wysokości niższej od kwoty udzielonej pożyczki (kredytu) ‒ w wysokości różnicy pomiędzy kwotą udzielonej pożyczki (kredytu) a kwotą zwróconego kapitału.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 32 tej ustawy, nie stanowią również kosztów uzyskania przychodów naliczone, lecz niezapłacone albo umorzone odsetki od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów). Należy więc uznać, że dopiero zapłacenie odsetek daje możliwość zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów. Artykuł 23 ust. 1 pkt 33 ustawy o PIT stanowi zaś, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek, prowizji i różnic kursowych od pożyczek (kredytów) zwiększających koszty inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji.

Odsetki od kredytu w koszty

Odsetki od kredytu mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej, pod warunkiem łącznego spełnienia następujących przesłanek:

  • zaciągnięty kredyt pozostaje w związku z przychodami uzyskiwanymi przez podatnika z prowadzonej przez niego działalności gospodarczej;
  • odsetki zostały zapłacone;
  • odsetki nie zwiększają kosztów inwestycji.

Tak więc, warunkiem uznania za koszt uzyskania przychodów odsetek od kredytu jest istnienie związku przyczynowo-skutkowego między kredytem a przychodem z działalności gospodarczej. Decydujące znaczenie, dla ustalenia możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, ma więc faktyczne przeznaczenie kredytu.

Przykład:

Podatnik prowadzi działalność gospodarczą, opodatkowaną na zasadach ogólnych według skali podatkowej i na podstawie księgi przychodów i rozchodów. Wraz z małżonką, ze środków pochodzących z majątku wspólnego, nabył lokal użytkowy na cele prowadzonej działalności gospodarczej, co zostało stwierdzone aktem notarialnym. Nabycie zostało sfinansowane przez małżonków z umowy kredytu hipotecznego z bankiem. Lokal wprowadził do ewidencji środków trwałych. Podatnik ten może zaliczać do kosztów uzyskania przychodów kwotę odsetek od kredytu hipotecznego mimo, że kredyt został zaciągnięty przez niego wspólnie z małżonkiem, w ramach wspólności majątkowej małżeńskiej.

W sytuacji opisanej w przykładzie, w związku ze spełnieniem wymaganych przez przepisy art. 22 ‒ 23 ustawy o PIT warunków, wydatki poniesione przez podatnika na spłatę odsetek od kredytu hipotecznego, mogą być zaliczone do kosztu uzyskania przychodu. Z tym, że odsetki zapłacone do momentu ustalania wartości początkowej przed ujęciem zakupionego składnika majątkowego zwiększają tę wartość i wliczone w koszty zostaną poprzez amortyzację.

Źródło: Interpretacja indywidualna dyrektora izby skarbowej w Bydgoszczy z 23 maja 2013 r.; ITPB1/415-32/13/PSZ.

Zaloguj się, aby dodać komentarz

Nie masz konta? Zarejestruj się »

Zobacz także

Najważniejsze zmiany w podatkach 2016 roku

pobierz

Imprezy integracyjne

pobierz

Zmiany w podatkach 2016

pobierz

Sprawdź, jak rozliczać VAT przy okresowym braku sprzedaży

pobierz

Polecane artykuły

Array ( [docId] => 31075 )
Array ( [docId] => 31075 )