Faktury nie zawsze trzeba tłumaczyć na polski

Przedsiębiorcy prowadzący interesy z zagranicznymi kontrahentami mają wątpliwości dotyczące możliwości wystawiania faktur w języku obcym. Biorą one się stąd, że przepisy ustawy o VAT nie nakazują podatnikom wystawiania faktur w języku polskim.

Kwestię wystawiania faktur w obcym języku poruszył minister finansów w interpretacji z 5 września 2012 r. (nr PT8/033/203/688/WCX/12/PT-694). Resort dopuścił możliwość wystawiania faktury w obcym języku, pod warunkiem, że jest ona wystawiana dla polskiego lub zagranicznego podatnika lub dla zagranicznego konsumenta.

Przedsiębiorcy nie mogą jednak wystawiać faktur w obcym języku krajowym konsumentom. Zgodnie z przepisami ustawy o języku polskim w przypadku sprzedaży towarów lub świadczenia usług dla konsumentów nie można wystawi faktury w języku obcym. Nie może jej również wystawić jednostka prawa publicznego (np. organy administracji publicznej).

Jednak w każdej innej sytuacji przedsiębiorcy mają możliwość wystawiania faktur dwujęzycznych czy nawet wielojęzycznych. Taka faktura może zostać wystawiona nawet krajowemu konsumentowi, ale pod warunkiem że jednym z języków na dokumencie będzie język polski.

Obowiązkowo należy wystawić faktury w języku polskim wtedy, gdy podatnik prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Wystawienie faktury wyłącznie w języku obcym dla innego podatnika VAT czynnego jest dopuszczalne, gdy podatnik prowadzi księgi rachunkowe.

Ze względów praktycznych (np. żeby uniknąć konieczności tłumaczenia faktury) w przypadkach, gdy istnieje potrzeba wystawienia faktury w obcym języku, powinno się wystawiać faktury dwujęzyczne.

Trzeba pamiętać także, że niezależnie od języka użytego na fakturze kwota podatku powinna być zawsze wyrażona w walucie polskiej. Podatnik jest zobowiązany przedstawić organom kontroli podatkowej tłumaczenia na język polski dowodów księgowych sporządzonych w języku obcym.