Kwalifikacja jako WNT i WDT coraz trudniejsza

Począwszy od 1 kwietnia 2013 r. nie dochodzi do WNT w sytuacji przywozu własnych towarów do Polski, jeśli towary te są wywożone poza UE w ramach transakcji eksportowych. Jest tak niezależnie od tego, czy towary te zostały objęte procedurą wywozu (w rozumieniu przepisów celnych) w kraju wysyłki.

Do końca marca 2013 r. procedura ta musiała zostać rozpoczęta w kraju wysyłki. Nowelizacja uchyla także obowiązek wywozu przemieszczanego towaru po maksymalnie 90 dniach od ich przywozu do kraju. Praktyczna konsekwencja tej zmiany jest taka, że nawet, jeśli przywóz towarów do kraju z innego państwa UE i rozpoczęcie procedury ich eksportu (także w innym kraju Unii) rozpocznie się po upływie 90 od ich przywozu – to nie będzie to powodowało (inaczej niż jest obecnie) konieczności rejestracji i rozliczenia WNT w Polsce.

Podobne zasady obowiązują w przypadku WNT do Polski w sytuacji, gdy przemieszczane towary są wywożone do innego niż Polska kraju UE w ramach WDT. W tym przypadku nie dochodzi do WNT niezależnie od tego, w jakim terminie towary te opuszczą terytorium Polski.

Od 1 kwietnia 2013 r. za WNT nie jest uważane przemieszczanie własnych towarów, jeśli w kraju na tych towarach będą wykonywane usługi wyceny lub wykonaniu na nich prac pod warunkiem, że po wykonaniu tych usług towary te zostaną z powrotem przemieszczone na terytorium tego kraju UE, z którego zostały przywiezione. Także i w tym przypadku uchylono 90 dniowy termin wywozu towarów po wykonaniu na nich prac.

Warto dodać, że nowelizacja uchyliła również ograniczenie w postaci 2-letniego okresu używania towarów na terytorium kraju. Po zmianie przepisów za WNT nie będzie uznawane przemieszczenie przez podatnika (posiadającego siedzibę działalności gospodarczej na terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu) własnych towarów do Polski, jeśli mają one być czasowo używane w kraju do wykonywania przez niego usług.

Skoro, zatem ustawodawca nie zdecydował się na zdefiniowanie pojęcia „czasowego używania” należy przyjąć, że w art. 12 ust. 1 pkt 7 chodzi po prostu o towary, które po zakończeniu używania zostaną wywiezione z terytorium Polski. Co ważne, analogicznie zmiany dotyczą również nie uznawania za WDT przemieszczeń towarów należących do polskiego podatnika z Polski, do innego państwa członkowskiego.

Podstawa prawna:

• art. 12 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst. jedn.: Dz.U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054 ze zm.).
• art. 1 ustawy z 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U z 2013 r. poz. 35)

Rafał Kuciński, prawnik, specjalista z zakresu VAT

• Nowe definicje importu i eksportu towarów
• Od 2014 r. zmienią się zasady opodatkowania spółki komandytowej