Podatnik, który w swoim sklepie sprzedaje różnego rodzaju ciastka (np. kremówkę, sernik na zimno) wystarczy, że oznaczy je jako „ciastka”. Nie musi określać szczegółowo, o jaki rodzaj wypieków chodzi.
Rozporządzenie z 14 marca 2013 r. w sprawie kas fiskalnych (Dz.U. z 2013 r. poz. 363) wprowadza obowiązek jednoznacznego identyfikowania towarów i usług na paragonach fiskalnych. Wielu przedsiębiorców obawiało się jednak, że stosując się do tych wymogów, na paragonie zabraknie po prostu miejsca na podawanie pełnych nazw. Interpretacja ministra finansów z 12 września wyjaśnia te wątpliwości.
Zgodnie z wrześniowym rozporządzeniem, paragon fiskalny powinien zawierać m.in. nazwę towaru lub usługi pozwalającą na jednoznaczną ich identyfikację. Może zawierać w miejscu określonym dla nazwy, również opis towaru lub usługi stanowiący rozwinięcie tej nazwy. Podatnicy, którzy prowadzą ewidencję przy zastosowaniu kasy rejestrującej, powinni posługiwać się nazwami towarów lub usług, które pozwolą na ich jednoznaczną identyfikację.
Minister finansów wyjaśnił, że nazwa towaru lub usługi to wyraz lub połączenie wyrazowe odnoszące się do towarów lub usług, które znajdują się w ofercie podatnika. Przepisy zobowiązują podatników do wyznaczenia takiej nazwy towaru lub usługi, która pozwoli na oznaczenie przedmiotu transakcji w sposób niebudzący wątpliwości, co do rodzaju towaru lub usługi.
Przepisy nie nakładają na podatników obowiązku stosowania nazw szczegółowych dotyczących pojedynczych przedmiotów danego rodzaju lub poszczególnych cech towaru lub usługi (np. barwa, pojemność, rozmiar).
Nazwy pozwalające na jednoznaczne identyfikowanie oferowanych towarów i usług określa sam podatnik, uwzględniając asortyment sprzedawanych towarów i świadczonych usług. Jest to uzależnione od specyfiki prowadzonej działalności.
Przedsiębiorca powinien stosować, przykładowo, następujące nazwy:
- pomidory, jabłka (dla określenia grupy warzywa owoce), a nie warzywa/owoce,
- chleb, bułka (dla grupy pieczywo), a nie pieczywo,
- ser żółty, mleko (dla grupy nabiał), a nie samo nabiał.
Przedsiębiorca, który sprzedaje jedną lub kilka odmian pomidorów wystarczy, że zaprogramuje w kasie nazwę „pomidor”. A podatnik, który ma w ofercie różnego rodzaju ciastka (np. kremówka, sernik na zimno) – może je oznaczyć jako: „ciastka”.
Można używać jednej nazwy także wtedy, gdy w ofercie podatnika są towary z różnymi cenami (np. różna cena danego towaru za kilogram). Z zastrzeżeniem sytuacji, gdy przedsiębiorca ma w sklepie towary objęte różnymi stawkami VAT, np. pomidory suszone – 8% VAT i pomidory na gałązce objęte 5% stawką podatku, chleb o przedłużonej trwałości z 8% stawką VAT i chleb z terminem przydatności nie dłuższym niż 14 dni objęty 5% stawką.
Podatnik stosujący dla określonego rodzaju towarów różne ceny (np. różne odmiany odmiany pomidorów) powinien je wykazać na paragonie w odrębnych pozycjach (z możliwością ich identyfikowania za pomocą jednej nazwy, np. pomidory), jeżeli sprzedawane towary objęte są jedną stawką VAT).
Źródło: Interpretacja ogólna ministra finansów z 12 września 2013 r., PT7/033/1/589/MHL/13/RD 94492.
Sylwia Maliszewska
Zobacz także:
