Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej 4 stycznia 2013 roku (sygn. IPTPP4/443-696/12-2/JM) uznał, że księgowa sporządzająca osobom fizycznym zeznania roczne PIT traci zwolnienie podmiotowe od VAT. Dzieje się tak dlatego, że wykonuje ona usługi uznawane za czynności doradztwa podatkowego, które na podstawie art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy o VAT skutkują wyłączeniem zwolnienia podmiotowego.
Stanowisko przedstawione przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi w komentowanej interpretacji wpisuje się w linię, jaką wydają się podążać organy podatkowe w ostatnim czasie w odniesieniu do kwestii możliwości zastosowania zwolnienia podmiotowego przez biura rachunkowe. W tej interpretacji organ podatkowy uznał sporządzenie osobie fizycznej zeznania rocznego PIT za czynność z zakresu doradztwa podatkowego.
Ze względu na brak definicji pojęcia „usługi w zakresie doradztwa” w ustawie o VAT i przepisach wykonawczych, ustalenie jego zakresu dla celów wyłączenia zwolnienia podmiotowego z VAT, sprawia w praktyce znaczne trudności. Organy podatkowe odwołują się do wykładni językowej, analizują zakres czynności doradztwa wskazany w ustawie o doradztwie podatkowym oraz zakres czynności, które mogą wykonywać podmioty uprawnione do prowadzenia ksiąg rachunkowych na podstawie ustawy o rachunkowości. Poza tym wskazują, że usługi w zakresie księgowości i usługi doradztwa podatkowego są sklasyfikowane w oddzielnych ugrupowaniach w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU).
Rozważania organów podatkowych sprowadzają się najczęściej do uznania, że co prawda biura rachunkowe mogą być zwolnione podmiotowo od VAT, jednak muszą spełnić w tym celu kilka warunków. W szczególności chodzi tu o powstrzymanie się od świadczenia usług sporządzania deklaracji podatkowych, w oderwaniu od kompleksowej usługi księgowej. Inaczej mówiąc – sporządzenie deklaracji podatkowej na postawie odrębnego zlecenia, nie wynikające z prowadzenia na rzecz klienta obsługi księgowej stanowi – zdaniem organów podatkowych czynność doradztwa podatkowego (wskazaną w art. 2 ustawy o doradztwie podatkowym). W konsekwencji prowadzi to do wyłączenia prawa do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego.
Są jednak także argumenty za taką interpretacją terminu „usługi w zakresie doradztwa”, które pozwolą na uznanie sporządzania deklaracji podatkowej za czynność inną niż usługa doradcza. W szczególności jest to fakt, że takie czynności mają w znacznej mierze charakter techniczny. Są wykonywane na podstawie innych dokumentów np. ksiąg, ewidencji, czy tez informacji wystawionych przez płatników podatku dochodowego od osób fizycznych.
Z drugiej jednak strony, sporządzenie deklaracji może się także wiązać z udzieleniem porad dotyczących takiego a nie innego sposobu dokonania rozliczenia. Pomijając kwestię wykładni językowej pojęcia „usług w zakresie doradztwa”, opierając się na analizie przepisów ustawy o doradztwie podatkowym oraz ustawy o rachunkowości można dojść do wniosku, że sporządzanie deklaracji samo w sobie stanowi świadczenie usług doradztwa podatkowego.
W konsekwencji pomimo argumentów pozwalających bronić stanowiska, że
sporządzanie deklaracji podatkowych nie jest usługą doradczą,
podatnikowi trudno będzie uzyskać pozytywną interpretację w tym
zakresie. W takiej sytuacji fiskus uzna, że wypełnianie deklaracji
podatkowych na podstawie odrębnej (od świadczenia usług obsługi
księgowej) dyspozycji skutkuje wyłączeniem zwolnienia podmiotowego od
VAT.
Krzysztof Czekaj, ekspert podatkowy w KPMG
Zobacz także:
