Ujemna marża przy rozliczaniu VAT od usług turystycznych

Spółki świadczące usługi turystyczne, często część produktów kupują od podmiotów zewnętrznych. Zdarza się, że na jednym produkcie występuje marża dodatnia (różnica między kwotą należności a ceną nabycia), natomiast na drugim marża ujemna (np. gdy wycieczkę wykupiło niewiele osób, a podatnik zapłacił za czarter całego samolotu). W efekcie końcowym ustalając tę wielkość (marżę) na potrzeby rozliczenia, należy wziąć pod uwagę efekt całej sprzedaży zrealizowanej w tym okresie. Ich suma, uwzględniająca zarówno wyniki dodatnie, jak i ujemne poszczególnych transakcji, pozwala dopiero na prawidłowe określenie podstawy opodatkowania sprzedaży usług turystyki.

Wątpliwości powstają przy ustalaniu podstawy opodatkowania przy usługach turystycznych. Podstawę opodatkowania działalności stanowi marża pomniejszona o kwotę należnego podatku. Podatnicy nie zawsze wiedzą, czy w ten sposób ustalona marża ujemna, która pomniejsza finalnie marżę wykazaną jako podstawa opodatkowania w danym okresie rozliczeniowym jest ustalana prawidłowo. Tym bardziej, że stanowisko organów skarbowych jest w tej sprawie odmienne (np. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 23 października 2012 r. (IPPP2/443-696/12-2/IŻ).

Sprawą ustalania marż w usługach turystycznych zajął się Naczelny Sąd Administracyjny, który stwierdził, że art. 119 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT, a także inne przepisy nie zabraniają sumowania marż uzyskanych przez podatnika w danym okresie rozliczeniowym i obliczania kwoty podatku od łącznej marży.