Opodatkowanie zabiegów chirurgii plastycznej sprawia kłopoty wielu krajowym i unijnym podatnikom. W Polsce problem ten stał się wyraźnie istotny w 2011 r., kiedy nowelizacja ustawy o VAT wprowadziła nową definicję usług medycznych korzystających ze zwolnienia przedmiotowego. Obecnie organy podatkowe najczęściej dzielą zabiegi chirurgii plastycznej na rekonstrukcyjne oraz estetyczne. Rekonstrukcyjne korzystają ze zwolnienia, natomiast estetyczne podlegają opodatkowaniu. Za rekonstrukcje uznaje się przywrócenie wyglądu fragmentów ciała po chorobie lub urazie. Zabiegi estetyczne moją w założeniu jedynie poprawę wyglądu.
Jednak Naczelny Sąd Administracyjny (NSA) w wyroku z 19 grudnia 2012 r. zakwestionował podział zabiegów chirurgii plastycznej na rekonstrukcyjne i estetyczne, jako zbyt daleko idące uproszczenie. Nie rozstrzygnął on jednak sporu całkowicie. Dlatego też wielu przedsiębiorców z tej branży z nadzieją oczekiwało orzeczenia w sprawie PFC Clinic. Tak jednak się nie stało. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) pozostawił w tej kwestii dużo dwuznaczności.
W zasadzie TSUE powtórzył ustalenia wynikające ze swojego dotychczasowego orzecznictwa. Przypomniał, że w celu zwolnienia z VAT usługa powinna mieć charakter medyczny oraz powinna być wykonana w celu terapeutycznym. Ma służyć przynajmniej profilaktyce lub zachowaniu zdrowia (w tym zdrowia psychicznego). Przepisy o zwolnieniu z VAT świadczeń zdrowotnych należy rozumieć tak, aby zapewnić cel ich wprowadzenia. Jest nim zmniejszenie kosztów opieki zdrowotnej.