Zawieszenie działalności wydłuży termin do uznania auta za używane

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych pod warunkiem, że w stosunku do nich nie przysługiwało sprzedawcy prawo do odliczenia VAT. Z kolei, zgodnie z art. 43 ust. 2 ustawy o VAT przez towary używane rozumie się ruchomości, których okres używania wyniósł, co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania nimi jak właściciel.

Podatnik ma prawo do sumowania okresów używania towaru między którymi występują przerwy, gdy nie jest on używany dla celów działalności gospodarczej. Pewien problem może sprawić wyliczenie długości okresu półrocznego, gdyż ustawa o VAT nie wskazuje, jak liczyć ten termin. Z kolei, w ordynacji podatkowej nie występuje pojęcie terminu półrocznego, a jedynie terminy liczone w miesiącach oraz latach. Występuje też sumowanie okresów, więc dodawane są do siebie dni.

Aby móc wybrnąć z tej sytuacji należy przyjąć na podstawie art. 114 Kodeksu cywilnego, że rok ma 365 dni a jego połowa to 183 dni.

Należy również zwrócić uwagę na wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego (NSA) z 28 lutego 2013 r. (I FSK 627/12), gdzie sąd orzekł, że art. 43 ust. 1 pkt 2 w zw. z ust. 2 jest wadliwą implementacją art. 136 lit. b dyrektywy 2006/112/WE. Wadliwość ta dotyczy zdaniem NSA warunkowania zwolnienia dostaw towarów kupionych bez prawa do odliczenia VAT, od ich używania przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy. Oznacza to, że warunek ten nie powinien być uwzględniany dla możliwości zastosowania zwolnienia od VAT. Jednakże pogląd sądu administracyjnego został wyrażony przy rozpatrywaniu konkretnej sprawy i nie ma on charakteru prawa powszechnie obowiązującego. Co więcej, nawet inne sądy administracyjne nie są zobowiązane do kierowania się tym poglądem, wyrażonym przez NSA. Chociaż spostrzeżenie poczynione przez sąd jest słuszne, to niema żadnych gwarancji, że organy podatkowe staną na tym samym stanowisku.