Alimenty są obowiązkiem dostarczania środków utrzymania i w miarę potrzeby także środków wychowania, które mają na celu zaspokojenie podstawowych potrzeb uprawnionego. Taka definicja alimentów kojarzy się z najpopularniejszą formą w jakiej występują, a więc z świadczeniem rodzica na rzecz dziecka. Czy jednak rodzic może dochodzić od dziecka wsparcia w formie alimentów?
Zgodnie z kodeksem rodzinnym i opiekuńczym, obowiązek świadczenia alimentów przez samodzielne dziecko na rzecz rodziców jest, jak najbardziej, możliwy. Wynika to z art. 129 § 1 wspomnianej ustawy, który ustala kolejność obowiązku alimentacyjnego między krewnymi. I tak, zstępni (dzieci, wnuki, itd.) uprawnionego do alimentów, są zobowiązani do świadczenia na jego rzecz przed wstępnymi (rodzice, dziadkowie, itd.).
Natomiast w razie braku zstępnych lub, gdy nie mogą oni wykonać ciążącego na nich obowiązku, wstępni będą obciążeni świadczeniem alimentacyjnym przed rodzeństwem uprawnionego. W tym miejscu należy wyjaśnić, że uprawnionym jest ten, kto pozostaje w niedostatku, a więc ta osoba, która nie może w pełni własnymi siłami i z własnych środków zaspokoić swych usprawiedliwionych potrzeb.
Obowiązek świadczenia alimentów przez pasierba na rzecz macochy lub ojczyma nie jest objęty kolejnością wskazaną w art. 129 § 1 kodeksu i opiera się tylko na zasadach współżycia społecznego. Oznacza to, iż jeżeli macocha/ojczym ubiega się o alimenty od pasierba, a posiada własne dzieci mogące dostarczać jej/ jemu środki utrzymania, to pasierb może zostać obciążony alimentami tylko w części lub w ogóle świadczyć ich nie będzie.
Porady prawne adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych - on line lub telefonicznie