Owy obowiązek alimentacyjny jest uzasadniony istnieniem tylko stosownych okoliczności, jakie zachodzą między stronami, a więc sąd ma obowiązek każdą sprawę o rozwiązanie przysposobienia zbadać pod tym kątem.
Obowiązek alimentacyjny może być nałożony od przysposabiającego na rzecz przysposobionego (np. gdy przysposobiony jest jeszcze dzieckiem), lub odwrotnie (np. gdy przysposabiający jest osobą starszą i wymagającą pomocy, a przysposobiony pozostaje w pełni sił).
Powołany artykuł pozwala na ustalenie obowiązku alimentacyjnego tylko między stronami stosunku przysposobienia, gdyż z tego stosunku ten obowiązek wynika. Sąd nie może więc w wydanym, na podstawie tego artykułu, orzeczeniu wyłączyć obowiązku alimentacyjnego między przysposobionym a jego rodziną naturalną. Innymi słowy, sąd poprzez ustanowienie obowiązku alimentacyjnego między przysposobionym a przysposabiającym, nie może orzec, że obowiązek ten jednocześnie wyłączy zobowiązania rodziców naturalnych wobec przysposobionego.
Sąd orzekający o alimentach ma uprawnienie nie tylko do określenia samego obowiązku alimentacyjnego, ale także do ustalenia wysokości alimentów należnych w stosunku między przysposabiającym a przysposobionym.
