Ustawodawca wymienił w art. 16 ust. 1 pkt 63 lit a -c/ art. 23 ust. 1 pkt 45a lit a-c ust ustawy PIT i ustawy o CIT sytuacje, w których odpisy amortyzacyjne środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nie stanowią kosztów uzyskania przychodów.
Na gruncie prawa podatkowe odpisy amortyzacyjne nie mogą zostać rozliczone w rachunku podatkowych w zakresie środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych:
a) nabytych nieodpłatnie (w przypadku podatników podatku dochodowego od osób fizycznych - z wyjątkiem nabytych w drodze spadku lub darowizny), jeżeli:
- nabycie to nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnego otrzymania rzeczy lub praw, lub
- dochód z tego tytułu jest zwolniony od podatku dochodowego, lub
- nabycie to stanowi dochód, od którego na podstawie odrębnych przepisów zaniechano poboru podatku,
b) jeżeli przed dniem 1 stycznia 1995 r. zostały nabyte, lecz nie zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
c) oddanych do nieodpłatnego używania - za miesiące, w których składniki te były oddane do nieodpłatnego używania.
Nie stanowią kosztu uzyskania przychodu odpisy amortyzacyjne dotyczące środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli ich zakup sfinansowany został dotacją lub subwencją. Przepisy obu ustaw podatkowych nie pozwalają na zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych w części która została podatnikowi zwrócona (analogicznie art. 16 ust. 1 pkt 48/ art. 23 ust. 1 pkt 45 ustawy o CIT i ustawy o PIT).
Pamiętać należy, iż ustawodawca ograniczył ponadto zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne z tytułu zużycia samochodu osobowego w części ustalonej od wartości początkowej przewyższającej wartość 20.000 EURO przeliczonej na złote polskie według kursu średniego euro ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski z dnia przekazania samochodu do używania.
Zobacz także:
